∞
Οι καιροί αλλάζουν
τα χιόνια της αυλής μου λιώνουν.
Μόνο οι πέτρες του μύλου μένουν ακίνητες
παγωμένες στο χρόνο.
Δεν θυμίζουν πια αλευρόμυλους και λιοτρίβια,
το στάρι και το λάδι των κατατρεγμένων της κάθε Κατοχής.
∞
Οι καιροί αλλάζουν
τα χιόνια της αυλής μου λιώνουν...
Τα καζάνια αναποδογυρισμένα κι άδεια
παριστάνουν γλυπτά του καιρού μας.
Δεν θυμίζουν νοικοκύρη, ούτε τα παλιότερα συσσίτια των φτωχών.
Η εξουσία δεν γνωρίζει ποτέ δυσκολίες και πείνα.
∞
Οι καιροί αλλάζουν
τα χιόνια της αυλής μου λιώνουν,
οι δάφνες θα ξεπαγώσουν
και οι προσδοκίες θα ζωντανέψουν.
Το όνειρα θα γίνουν και πάλι πραγματικότητα,
μια άλλη Κυριακή των Βαΐων θα ξημερώσει !
18-1-2021
(υ.γ. Οι σκέψεις αυτές μου ήρθαν, καθώς κοίταζα από το παράθυρο τη χιονισμένη αυλή μας κι άκουγα ραδιόφωνο. Τις αφιερώνω στην Ευδοκία και σε όλες τις γυναίκες, που για άλλη μια φορά παίρνουν μέρος στον αγώνα για κατοχύρωση της ισότητας των δύο φύλων. Για να τερματιστεί επιτέλους η ασκούμενη βία από τους κάθε λογής αυτοχριζόμενους «αφέντες».)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου