Ληστείες, πορνεία, ναρκωτικά και πολυεθνικές συμμορίες δολοφόνων

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Η μυρωδιά από τα ανθρώπινα περιττώματα είναι έντονη στη γωνία Αλκιβιάδου και Πιπίνου, σχεδόν στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα. Ενας Ασιάτης, μόλις είχε τελειώσει την ανάγκη του και «ανακουφισμένος», πλένεται. Βιαστικά, με το λίγο νερό που υπάρχει σ’ ένα πλαστικό μπουκάλι. Λίγα μέτρα παραπέρα, μια παρέα πιτσιρικάδων με εμφανή μογγολικά χαρακτηριστικά, δείχνει να απολαμβάνει γελώντας ένα τσιγάρο με χασίσι.
Κάποιοι Πακιστανοί έχουν καταλάβει το απέναντι πεζοδρόμιο προσευχόμενοι στον Αλλάχ. Ενας περαστικός Ελληνας ή Αλβανός (δεν έχει σημασία), που τολμά να τους κάνει παρατήρηση, αντιμετωπίζεται με σπρωξίματα και φτυσίματα.
Μια γριούλα σταυροκοπιέται και τρέχει να κρυφτεί στην -υποτιθέμενη- ασφάλεια του διαμερίσματός της. Δύο μαύρες με προκλητικό ντύσιμο ανηφορίζουν την Αγορακρίτου, ψάχνοντας στα φανάρια της Αχαρνών υποψήφιους πελάτες. Αυτή είναι η εικόνα της «πολυπολιτισμικής» καθημερινότητας σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας, του Αγίου Παντελεήμονα, που κάνει το σταυρό του για το κατάντημα μιας παραδοσιακής περιοχής παλαιών Αθηναίων νοικοκυραίων.

ΠΕΔΙΟ ΜΑΧΗΣ
Και είναι, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, η καλή της όψη, αυτή που φαίνεται στο φως του ήλιου. Γιατί μόλις σουρουπώσει, η περιοχή μετατρέπεται σε πεδίο μάχης μεταξύ αλλοδαπών συμμοριών, ενώ το αλισβερίσι με τα ναρκωτικά μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Τα λίγα ελληνικά μαγαζιά που έχουν μείνει......... δέχονται επιθέσεις από τους κατ’ άλλα φιλήσυχους οικονομικούς μετανάστες. Οι εναπομείναντες ομοεθνείς μας που προσπαθούν να αντισταθούν, όταν δεν κατηγορούνται ως μέλη της Κου-Κλουξ-Κλαν ή απόγονοι των δεσμοφυλάκων του Αουσβιτς από τις «αντιρατσιστικές» ύαινες των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καταλήγουν με σπασμένα πλευρά ή δόντια στο νοσοκομείο. Τέτοιου είδος περιστατικά με ξυλοδαρμούς αθώων Ελλήνων πολιτών είτε για να τους ληστέψουν είτε γιατί στραβοκοίταξαν έναν τριτοκοσμικό λαθραίο εποικιστή, αποτελούν την απτή πραγματικότητα.
Όπως και οι καταγγελίες για βιασμούς, κυρίως μικρών κοριτσιών, που τελικά δεν φτάνουν τις περισσότερες φορές στο Τοπικό Αστυνομικό Τμήμα, γιατί οι γονείς, συνήθως ξένοι, που μπήκαν παράνομα στο ξέφραγο αμπέλι που ονομάζεται Ελλάδα, φοβούνται να αποκαλύψουν την αλήθεια. Ετσι παραμένει κοινό μυστικό που διακινείται στα χείλη των θαμώνων της πλατείας ότι «την τάδε κοπελίτσα την «πείραξαν» κάτι Αλγερινοί…».
Πρόκειται για τους καινούργιους «ενοίκους» της περιοχής, θεωρούνται μάλιστα από τους πλέον σκληρούς. Καθώς σχεδόν όλοι «κουβαλούν» ένα κοντό μαχαίρι που δεν διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν με την παραμικρή αφορμή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συγκεκριμένη συνοικία, αν συμπεριλάβουμε και την πλατεία Καμπούλ (συγγνώμη, εννοούμε την πλατεία Αττικής) είναι καζάνι που βράζει. Ολες οι φυλές του Ισραήλ, λες και εκ των προτέρων είχαν συνεννοηθεί, συγκεντρώθηκαν σε μια ακτίνα λίγων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Σ’ ένα θεωρητικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Ηπείρου, Πατησίων, Αγίου Μελετίου και Λιοσίων.
Μια ωρολογιακή πολυεθνική και πολυθρησκευτική βόμβα έτοιμη να εκραγεί με απρόβλεπτες συνέπειες.
Μένει μόνο η σπίθα, που μπορεί να είναι ο θάνατος, ή η «προσβολή» του θρησκευτικού συναισθήματος, κάποιου από τις δεκάδες μειονότητες που συνωστίζονται στην περιοχή, διεκδικώντας η καθεμία ζωτικό χώρο.
Ηδη η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει δραματικά και οι πρώτοι που βιώνουν το κλίμα τρομοκρατίας από λεφούσια αλλοδαπών είναι φυσικά οι τελευταίοι Ελληνες κάτοικοι. Δεν έχουν περάσει καλά – καλά είκοσι μέρες από την εισβολή Σομαλών, Αφγανών, Αλγερινών, Ιρακινών και Παλαιστινίων σε καφετέρια της περιοχής που διατηρεί Ελληνας. Όπως λέει στον κυριακάτικο «Αδέσμευτο» ο ιδιοκτήτης της Χρήστος Ρήγας, ανήμερα της Παναγίας, μια πολυπληθής ομάδα από τις παραπάνω εθνότητες επιτέθηκε στο κατάστημά του με χατζάρες, ξύλα και σπασμένα μάρμαρα. Αρχικά σύμφωνα με τον κ. Ρήγα έσπασαν τη βιτρίνα και στη συνέχεια προσπάθησαν να βάλουν φωτιά στο μαγαζί του που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο με νεαρά παιδιά. Κάποια απ’ αυτά που πήγαν ν’ αντιδράσουν εξυβρίστηκαν, ενώ δέχτηκαν απειλές για τη ζωή τους.
Η γυναίκα υπάλληλος που πήγε ν’ αντισταθεί τραυματίστηκε ευτυχώς ελαφρά. Τελικά ένας μεγαλόσωμος θαμώνας αρπάζοντας ένα πυροσβεστήρα τους έφραξε την πόρτα και δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο έργο» τους, δηλαδή τον εμπρησμό της καφετέριας. Η ΕΛ.ΑΣ αντέδρασε γρήγορα και συνέλαβε δέκα αλλοδαπούς οι οποίοι αν και επέδειξαν ανθρωποκτόνο διάθεση, αφέθηκαν ελεύθεροι (για πολλοστή φορά) από τη Δικαιοσύνη. Βέβαια σχηματίσθηκε, δεν γινόταν αλλιώς, σε βάρος τους δικογραφία, αλλά οι κατηγορίες είναι αστείες π.χ. «απλές σωματικές βλάβες» και «φθορά ξένης ιδιοκτησίας», όταν οι αυτόπτες μάρτυρες κατήγγειλαν ότι έφεραν… σπάθες.

ΚΛΙΜΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Στην ανθρώπινη χωματερή της Αχαρνών αφθονούν οι περιπτώσεις βίας.
Σχεδόν καθημερινά καταγράφονται επιθέσεις κατά Ελλήνων και όχι μόνο από αφιονισμένους τριτοκοσμικούς εγκληματίες. Θύμα μιας συμμορίας Αφγανών έπεσε στις 16 Ιουλίου ο κ. Αναστάσιος Κλωνάρης, που χτυπήθηκε ανηλεώς με αποτέλεσμα να φέρει δύο σπασμένα πλευρά και μώλωπες σε όλο το σώμα του, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση. Ο ίδιος, παρά τους πόνους που ένιωθε κατάφερε να συλλάβει έναν από τους δράστες και να τον παραδώσει στην Αστυνομία.
Στην κατοχή του συγκεκριμένου Αφγανού, που δήλωνε πολιτικός πρόσφυγας, βρέθηκαν 3.000 ευρώ (!) και τρεις τεράστιες χρυσές αλυσίδες, προφανώς λάφυρο από κάποια επιδρομή σε σπίτι της περιοχής. Λίγες ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 27 Ιουλίου, τρεις Αλβανίδες ξυλοκόπησαν αγρίως, έξω από την εκκλησία την Παναγιώτα Γαλανοπούλου, γιατί τους έβαλε τις φωνές όταν το παιδί μίας εξ αυτών έκανε την ανάγκη του σχεδόν μέσα στα πόδια τους.
Από την εξέταση που έκανε ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης στην κ. Γαλανοπούλου διαπιστώθηκαν (αντιγράφουμε τα κάτωθι):
«Οιδηματική βλάβη επί των χειλέων του στόματος δεξιά μετά μικροδιασχίσεων του βλεννογόνου αυτών και αποσπάσεως δεύτερου δεξιού τομέως οδόντας και του πρώτου δεξιού προγομφίου οδόντος και ευσυστότητος του δεξιού κυνόδοντος. Αιτιάται (η Γαλανοπούλου) ζάλη και κεφαλγία». Ο τραυματισμός αυτός υποχρέωσε την Ελληνίδα να σταματήσει από την εργασία της σχεδόν ένα μήνα, ενώ και τώρα μιλώντας στον «ΑΤ» επικαλείται έντονους πονοκεφάλους.
Στην ίδια, όμως, ιδιαίτερη εντύπωση όπως και σε πολλούς άλλους κατοίκους της γειτονιάς, έχει προκαλέσει η στάση του εισαγγελέα που άσκησε την ποινική δίωξη κατά μίας από τις Αλβανίδες.
Την κατηγόρησε μόνο για το μπουκάλι που πέταξε κατά του θύματος και τη φράση «που… Ελληνίδες», που είπε και όχι για εσκεμμένη σωματική βλάβη, όπως απεδείκνυε και το «στραπατσαρισμένο» πρόσωπο της κ. Γαλανοπούλου.
Ενας άλλος κάτοικος της πλατείας, η κ. Αλίκη Παπαδάκη, επιβεβαιώνει τα «στραβά μάτια» που κάνουν οι δικαστικές Αρχές στην παραβατικότητα των αλλογενών. Όπως η ίδια αφηγείται, το Πάσχα, την ώρα που έψηναν το καθιερωμένο αρνί στο καφενείο που βρίσκεται στη συμβολή της Αχαρνών με την Αμορίνου, ένας Σενεγαλέζος από παρακείμενη πολυκατοικία πέταξε τα σκουπίδια που κρατούσε πάνω τους κι όταν αποδοκιμάστηκε από την παρέα, επέστρεψε κραδαίνοντας ένα μαχαίρι και απειλώντας να σφάξει τους Ελληνες.
Αν και μετά από τηλεφώνημα στην Αστυνομία συνελήφθη, εν τούτοις, αφέθηκε κι αυτός ελεύθερος λες και δεν έκανε τίποτε.
Τα παράπονα της κ. Παπαδάκη δεν σταματούν εδώ.
«Επιασαν πριν λίγο καιρό», λέει στον «ΑΤ», 40 μαύρες να εκδίδονται στην Αχαρνών. Οταν οι αστυνομικοί τις πήγαν στο αυτόφωρο, αυτές ισχυρίστηκαν -παρότι η εμφάνισή τους πρόδιδε το «επάγγελμά τους»- ότι ήταν μέλη μιας παιδικής σχολής χορού χώρας της Κεντρικής Αφρικής, αν και ήταν εμφανώς πολύ μεγαλύτερες». Κι όμως, τονίζει αγανακτισμένη η συνομιλήτριά μας, «το Δικαστήριο άδειασε τους αστυνομικούς που τις συνέλαβαν να παζαρεύουν με τους υποψήφιους πελάτες, διατάζοντάς τους να τις αφήσουν να επιστρέψουν σπίτι τους…».

ΜΕΝΟΥ: ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ, ΓΑΤΟΙ, ΣΚΥΛΟΙ…

Στο «τσουκάλι» των παράνομων μεταναστών καταλήγουν όπως φαίνεται τα κάποτε πολυάριθμα αδέσποτα ζώα της περιοχής, ενώ έχει μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των περιστεριών.
Σύμφωνα με τον κ. Χαράλαμπο Ζαφειρόπουλο, ο ίδιος τελευταία στιγμή απέσπασε από τα χέρια ενός Αφγανού δύο περιστέρια. Στο πεζόδρομο της Καμπάνη, στην Αγίου Μελετίου, οι γάτες μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν τόσο πολλές που οι κάτοικοι ήθελαν να φωνάξουν τις φιλοζωικές οργανώσεις για να τις μαζέψουν.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν. Ο λόγος κατά τον κ. Αλέξανδρου Παπαδόπουλο, είναι οι αλλοδαποί που τις θεωρούν εκλεκτό μεζέ όπως και τα σκυλιά. Εμείς, πάντως, καλοπροαίρετα, θα δεχτούμε όποια άλλη εξήγηση επιθυμούν να μας δώσουν αυτοί που κρύβονται πίσω από τον επιδοτούμενο «αντιρατσισμό».
Μιλάμε γι’ αυτούς που θεωρούν ακροδεξιάς έμπνευσης το σύνθημα των ημεδαπών κατοίκων της περιοχής ότι: «Και οι Ελληνες έχουν δικαίωμα στη ζωή». Πράγματι, όποιος τολμήσει να καταγγείλει τις παρενέργειες που έχει στον ντόπιο πληθυσμό (αύξηση της εγκληματικότητας, γκετοποίηση, ανεργία κ.λπ.) η παρουσία ανεξέλεγκτου αριθμού εξαθλιωμένων μεταναστών, αυτομάτως βαφτίζεται «Χρυσαυγίτης» και ξενοφοβικός.

Προτάσεις των κατοίκων
Στη συζήτηση που είχαμε με πολλούς κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα, της πλατείας Αττικής και των όμορων συνοικιών (Σεπόλια, Κυψέλη) καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει έλλειμμα σωστής αστυνόμευσης. Αν και οι ίδιοι χαιρετίζουν τις περιπολίες των ανδρών της ομάδας «ΔΙΑΣ», εν τούτοις, θεωρούν ότι δεν έχουν πρακτικό αποτέλεσμα.
«Τουλάχιστον στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα πρέπει να υπάρχει μόνιμη αστυνομική δύναμη, που θα αποτρέπει με την παρουσία της τους επίδοξους εγκληματίες», μας είπαν. Κι αυτό γιατί, όπως προσθέτουν, «μόλις γίνεται μια φασαρία, ένα μαχαίρωμα, οι αλλοδαποί εξαφανίζονται στους γύρω δρόμους».
Οσο για το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής που έχει εξελιχθεί σε κέντρο μεταγωγών, θεωρούν ότι πρέπει να ενδυναμωθεί με προσωπικό, ενώ ζητούν να υπάρχουν περισσότερες πεζές περιπολίες. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν συχνές παρεμβάσεις στον διοικητή του τμήματος από προέδρους των διαφόρων εθνοτικών μειονοτήτων και κάνουν λόγο για απειλές που δέχονται κυρίως οι Ελληνες καταστηματάρχες από τα ίδια πρόσωπα.
Πριν περίπου ένα μήνα αντιπροσωπεία φορέων της περιοχής επισκέφτηκαν τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής και πρότειναν η κλούβα των ΜΑΤ που σταθμεύει έξω από το κτίριο της ΓΣΕΕ, επί της οδού Πατησίων, να μετακινηθεί στο ύψος της πλατείας του Αγίου Παντελεήμονα. Επίσης ζητούν να ληφθούν επιτέλους μέτρα για τον περιορισμό της πορνείας εκατοντάδων υγειονομικά ανεξέλεγκτων Αφρικανίδων.
Πράγματι, η Αχαρνών, η Πατησίων και οι παρακείμενοι δρόμοι έχουν μετατραπεί σ’ ένα απέραντο οίκο ανοχής, που πολλές φορές πηγαίνει χέρι - χέρι με τα ναρκωτικά. Αρκεί κανείς να περπατήσει στην Αγίου Μελετίου, την Κεφαλληνίας για να δει τις εκδιδόμενες, οι περισσότερες δεν έχουν κλείσει τα είκοσι, από τα κράτη της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής.
Η ιστορία τους κοινή: τις πήραν, τις ενοικίασαν καλύτερα, από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους και τις έφεραν στη χώρα μας, όπου «εργαζόμενες» πρέπει να ξεπληρώσουν τον «εργοδότη» τους. Οσο για την ταρίφα που μέχρι πέρυσι έφτανε και τα 40 ευρώ, αναλόγως με τις ερωτικές προτιμήσεις του πελάτη, φέτος έχει πέσει ακόμη και στα πέντε ευρώ, ενώ αν πιστέψουμε όσα μας είπαν μερικές απ’ αυτές και με το κέρασμα με σουβλάκι, κάνεις τη δουλειά σου.
Τι να πει κανείς πια! Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Πολιτεία έχει εγκαταλείψει κάπου 100.000 ανθρώπους στην τύχη τους, να βιώνουν έναν καθημερινό εφιάλτη χωρίς τέλος. Τίποτα δεν θυμίζει πλέον τις παλιές παραδοσιακές γειτονιές που βρίσκονταν εδώ. Σήμερα είναι μια περιοχή της Αθήνας «υπό κατοχή», με τους κατοίκους της να κλειδαμπαρώνονται, να κρύβουν τα παιδιά τους και να εγκαταλείπουν ακόμη και τις περιουσίες τους και να φεύγουν για να σωθούν από τις καθημερινές ληστείες, την πορνεία, τα ναρκωτικά και τις πολυεθνικές συμμορίες δολοφόνων.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ τύπος