Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία!!!

Γράφει ο Γιώργος Ζωγραφάκης

Συμπληρώθηκε ένας ολόκληρος χρόνος από τη μέρα που ο Πού.τιν, από τσαρίσκος της Ρωσίας αποφάσισε να γίνει Τσάρος. Εν τάξει: Δεν θα γινόταν Μέγας Πέτρος η Νικόλαος κλπ, ωστόσο θα έφερνε πίσω στη Ρωσία τα «ιστορικά σύνορα» των τσάρων της ένδοξης Ρωσίας αλλά και της ΕΣΣΔ. Ξεκίνησε, λοιπόν, πολεμική εισβολή σε ένα γειτονικό του κράτος, την Ουκρανία (που ήταν, λέει, ναζιστική! –ενώ ο ίδιος είναι…

δημοκράτης), υπολογίζοντας ότι σε 3-4 μέρες, άντε το πολύ μια βδομάδα, θα είχε κυριέψει όλη τη χώρα και θα είχε εγκαταστήσει στο Κίεβο έναν δικό του …δημοκράτη ηγέτη, ενώ παράλληλα θα αποσπούσε από το έδαφος της Ουκρανίας τρία μεγάλα εδαφικά φιλέτα, γιατί, λέει, κάποτε ανήκαν στη Ρωσία των Τσάρων.

   Εμβρόντητη η Ευρώπη και ο κόσμος διαπίστωνε ότι, το 2022 μ. Χ., στην καρδιά της πιο πολιτισμένης ηπείρου της γης, της Ευρώπης, έγινε σφοδρή  πολεμική εισβολή, με σκοπό την αρπαγή εδαφών! Και οι λεγόμενοι Δυτικοί (ΝΑΤΟ κλπ), βλέποντας το τεράστιο θέμα που έσκασε ξαφνικά, τάχθηκαν με το μέρος της χώρας-θύματος, ενισχύοντάν την με όπλα, ώστε να απαντήσει κατάλληλα στον επιδρομέα. Έτσι, με τον γενναίο αγώνα του Ουκρανικού λαού, αν και θύμιζε αγώνα Δαυίδ- Γολιάθ, ο επίδοξος τσάρος, κινδυνεύει να χάσει τον πόλεμο!

   Και, ενώ θάπρεπε να αναλογιστεί το εγκληματικό του λάθος και την ως τώρα ταπείνωση της χώρας του, να σκεφθεί, όχι μόνο τις βιβλικές καταστροφές που έχει προκαλέσει στην Ουκρανία, και πιο πολύ τους χιλιάδες νεκρούς νέους αλλά και μεγαλύτερους –έχει κάνει ήδη επιστράτευση- και, σε …πανηγυρική συγκέντρωση και ομιλία που έκανε στη Μόσχα για να …γιορτάσει την …επέτειο,  ανακοίνωσε ότι ξεσκονίζει και επαυξάνει τα πυρηνικά του όπλα(!), για να υπερασπιστεί τη δόξα της Ρωσίας!

  Βέβαια, για τα πυρηνικά όπλα έχει ξαναμιλήσει και δικαίως θεωρείται ότι το κάνει για να τρομάζει τον κόσμο, όμως, ποιος αποκλείει ότι μπορεί και να τα χρησιμοποιήσει, όπως θα έκαναν και οι …τσάροι πρόγονοί του, αν ηττηθεί ο ανόητος και παράλογος πόλεμος που ξεκίνησε για να …δοξαστεί.

  Και δεν βρίσκεται και κανένας να του στρίψει το λαρύγγι, το κακίθι, και να γλιτώσει ο κόσμος!

(Και, με τα «ιστορικά σύνορα» του Πούτιν, πώς να μην θυμηθείς  «τα σύνορα της καρδιάς μου», που λέει κάθε τόσο ο …δικός μας αγαπητός γείτονας; Ίδια περίπτωση είναι και οι δυο τους, ικανοί για το χειρότερο για την ειρήνη)