Αγαπητέ κ. Δήμαρχε, καλημέρα και Χρόνια Πολλά. Και για μεν την καλημέρα δεν χρειάζεται εξήγηση. Όμως, για το χρόνια πολλά, φοβάμαι ότι χρειάζεται να σου υπενθυμίσω πως, σαν σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου του 1912, έφτασε στον Πολύγυρο ο Ταγματάρχης Γεώργιος Κολοκοτρώνης, δ/τής του 1ου Ανεξάρτητου Τάγματος Κρητών. Και δεν έφτασε βέβαια χωρίς σοβαρό σκοπό. Στις 29 Οκτωβρίου, αμέσως μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το Γεν. Στρατηγείο του Ελληνικού Στρατού, απευθυνόμενο στο Τμήμα Στρατιάς (Στρατηγός Καλάρης), ορίζει: «Η κατάληψη της Χαλκιδικής, ούσα εκ των πρώτων μελημάτων του Τμήματος Στρατιάς, θ΄ άνατεθή εις εν τάγμα της VIIης Μεραρχίας. Τούτο, μεταβαίνον εις Πολύγυρον, θα εγκαταστήση εκεί...
την έδραν αυτού και έναν Ουλαμόν εις το Άγιον Όρος. Εκ Πολυγύρου το τάγμα, θα σημειώση την ελληνικήν κατοχήν επί της Χαλκιδικής. Την αναχώρησιν των ως άνω τμημάτωνθα διατάξητε αμέσως από αύριον.Θεσσαλονίκη, 29-10-12, Κωνσταντίνος»
Σε εκτέλεση της διαταγής αυτής, ο Δ/τής της VIIης Μεραρχίας Στρατηγός Σωτίλης, στέλνει στον δ/τή του Τάγματος Κρητών Γεώργιο Κολοκοτρώνη την παρακάτω διαταγή:
Τάγμα Κρητών, ενταύθα
Κατόπιν διαταγής του Τμήματος Στρατιάς Θεσσαλονίκης, περί διαθέσεως Τάγματος δια την κατάληψιν της Χαλκιδικής, το υφ’ υμάς Τάγμα θ’ αναχωρήση αμέσως ίνα μεταβή εις Πολύγυρον, ένθα θα εγκαταστήση την έδραν αυτού και έναν Ουλαμόν εις το Άγιον Όρος. Εκ Πολυγύρου το Τάγμα, διαθέτον αναλόγως της ανάγκης και των περιστάσεων την δύναμιν αυτού, θα σημειώση την ελληνικήν κατοχήν επί της Χαλκιδικής.
… Στη συνέχεια δίνει πληροφορίες και οδηγίες, όπως «…πιθανόν να επέλθωσι προστριβαί προς συμμαχικά ημών στρατεύματα. Η φιλική αλλά και ευσταθής προς ταύτα συμπεριφορά, δέον να χρησιμεύση ως βάσις κατά τας μετ’ αυτών συνεννοήσεις του διοικητού του Τάγματος… (Συμμαχικά στρατεύματα εννοεί τους Βουλγάρους)…
Θεσσαλονίκη 30-10-12, VII Μεραρχία, Σωτίλης
Σε εκτέλεση αυτών των διαταγών, το τάγμα Κολοκοτρώνη αναχωρεί στις 31 Οκτωβρίου από Θεσσαλονίκη, διανυκτερεύει στα Βασιλικά, την επομένη, 1 Νοεμβρίου διανυκτερεύει στη Γαλάτιστα, και το απόγευμα της 2ας Νοεμβρίου 1912 φτάνει στον Πολύγυρο, όπου εγκαθιστά την έδρα του τάγματος και ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης απευθύνει προς άπαντας την παρακάτω ιστορική Προκήρυξη:
Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
«Προς άπαντας τους κατοίκους των χωρίων και κωμοπόλεων Χαλκιδικής Και Αγίου Όρους
Εν ονόματι του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄, καθιστώ υμίν γνωστόν ότι άπανττα τα καταληφθέντα μέρη υπό του Ελληνικού Στρατού, αδιακρίτως εθνότητος και θρησκεύματος, υπάγονται εφεξής υπό τους Ελληνικούς Νόμους, κατά τους οποίους θέλουσιν απολαμβάνει ισονομίας και προστασίας τιμής, ζωής και περιουσίας.
Οι μουχτάρηδες θέλουσιν εκτελεί τα καθήκοντα των δημάρχων μέχρι ενεργείας των εκλογών, αφού προηγουμένως ομόσωσι τον νενομισμένον όρκον εις τον συνταγμτικόν βασιλέα των Ελλήνων.
Εν Πολυγύρω τη 2α Νοεμβρίου 1912
Ο Στρατιωτικός Δ/τής Χαλκιδικής
Γεώργιος Κολοκοτρώνης, Ταγματάρχης»
Δεν σου τα γράφω αυτά, αγαπητέ Δήμαρχε Πολυγύρου, για να σου κάνω μάθημα. Ασφαλώς τα ξέρεις. Τα γράφω για να τα θυμίσω στον κόσμο. Πρώτα στον Πολύγυρο, αλλά και σε όλη τη Χαλκιδική. Σήμερα είναι η επέτειος της απελευθέρωσης του Πολυγύρου και όλης της Χαλκιδικής. «Προς άπαντας τους κατοίκους Χαλκιδικής και Αγίου Όρους», λέει. Από σήμερα είναι το «Ελληνικό» εδώ, οι ελληνικοί νόμοι, κυβέρνηση του τόπου είναι η ελληνική και ανώτατος άρχοντας ο Έλληνας βασιλιάς.
Και ακόμη σημειώνω πως ασφαλώς αυτή η προκήρυξη ήταν εντολή και εξουσιοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού και υπουργού Στρατιωτικών Ελευθερίου Βενιζέλου, προς τους δ/τές των μονάδων. Έχει μάλιστα, εκτός από τη στρατιωτική της σημασία και πολιτική σημασία. Η εντολή προς τους μουχτάρηδες να συνεχίσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους, μέχρι να γίνουν εκλογές, αφού όμως ορκιστούν στον εκπρόσωπο του ελληνικού έθνους (βασιλιά), είναι πολιτική εντολή.
Αυτά συμβήκαν στον τόπο μας στις 2 Νοεμβρίου του 1912. Αφορούν ασφαλώς την απελευθέρωση του Πολυγύρου και της Χαλκιδικής. Και θάπρεπε, λογικά, να εορτάζεται ανάλογα. Και όμως τίποτα δεν συμβαίνει σήμερα στον Πολύγυρο. Οι υπηρεσίας, ο Δήμος, τα σχολεία, η αγορά λειτουργούν κανονικά. Αν πεις σε κάποιον «χρόνια πολλά», θα σε κοιτάξει με απορία. Είναι μια καθαρά καθημερινή ημέρα.
Και κάτι άλλο: Θυμάσαι, κ. Δήμαρχε, πως υπήρξε κάποια απόφαση του Δημ. Συμβουλίου για ανέγερση μνημείου της Απελευθέρωσης με πρωτοβουλία εκτός Δήμου. Τορπιλίστηκε όχι από τον Δήμο, αλλά από άλλους φωτισμένους πατριώτες. Ας το χαίρονται. Όμως, οι εν ισχύει αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για μετονομασία οδών σε «Γεωργίου Κολοκοτρώνη, Ταγματάρχου» και «2ας Νοεμβρίου 1912» και «Πάρκο Κολοκοτρώνη», ενώ ψηφίστηκαν ομόφωνα, ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Είναι, Δήμαρχέ μου, τόσο δύσκολο, να κάνει Ο ΔΗΜΟΣ κάτι για την απελευθέρωση του τόπου; Και το μνημείο –ελάχιστου κόστους, άλλωστε – και οι οδοί και το πάρκο να τα κάνει ο Δήμος. Και στις 2 του Νοέμβρη να γίνεται κάποιος εορτασμός. Ας μην είναι 3ήμερες εκδηλώσεις, όπως αλλού. Όμως, η ανιστόρητη σιωπή και η αδιαφορία, είναι ντροπή για τον τόπο μας.
Πρέπει, βέβαια, και ο κ. Αντιπεριφερειάρχης να πάρει θέση. Η Προκήρυξη του Κολοκοτρώνη απευθύνεται σε όλον τον Νομό. Όμως, αντί για ενιαίο εορτασμό, βλέπουμε να εορτάζεται η απελευθέρωση εδώ κι εκεί και να αγνοείται η ιστορική Προκήρυξη.
Αυτά, Δήμαρχέ μου. Και πάλι, καλημέρα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Γ. Ι. Ζωγραφάκης, δημότης
(τα στοιχεία από τον βιβλίο του στρατηγού Ι. Αλεξάκη, Βαλκανικοί Πόλεμοι κλπ)
Σχετικές αναρτήσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου