«Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει»

powered by Agones.gr - livescore

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021

Η γιορτή της Ευδοκίας κι ένα ηπειρώτικο τραγούδι γάμου

Γράφει ο Γιάννης Κύρκου Αικατερινάρης

Τα λουλούδια στον κήπο μας, ευάλωτα κι αυτά, εξαφανίστηκαν από το φετινό χιονιά… Ούτε ένα δεν έμεινε για την Ευδοκία που σήμερα γιορτάζει και τα ανθοπωλεία ήταν όλα κλειστά! Δεν θα μπορούσα  να της πάρω …διαμάντια και μαργαριτάρια. Ακόμη και να μπορούσα να πάρω τέτοια ... «βασιλικά» δώρα, δεν θα το έκανα, ίσως σ’ άλλους …να ταίριαζαν γάντι!  

Κλεισμένοι όμως στο σπίτι, λόγω του κορωνοϊού, δεν μπορούσαμε όπως παλαιότερα να πιούμε με τους φίλους μας ούτε ένα κρασί, ούτε ένα...

τοπικό κουμαρίσιο ρακί…μ’ αρμυρό «ληστί απ’ τα Μπισίκια» (σημ. ψάρι αλατισμένο από τη λίμνη Βόλβη) που για ολόκληρους αιώνες ήταν ο παραδοσιακός μεζές! Έτσι βρε αδελφέ, για το αντέτ’, για να τιμήσουμε και την παράδοση!

Την παράδοση; Μόλις πρόφερα τη λέξη, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό η ιδέα για το τι θα μπορούσα να προσφέρω στην Ευδοκία. Μια θύμηση από ένα ευχάριστο γεγονός του μακρινού παρελθόντος. Αφορμή γι’ αυτό στάθηκε η προχθεσινή Σαββατιάτικη εκπομπή που κατά βάση ήταν αφιερωμένη στα ηπειρώτικα τραγούδια. Ένα από αυτά, για μένα το καλύτερο, το τραγούδησε με μοναδικό τρόπο και πάθος η καλή μου φίλη, ηθοποιός και συνάδελφος αρχιτέκτων, Γεωργία Ζώη.   

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το "τραγούδι του γάμου", όπως το ερμήνευσε στο Πεκίνο πριν δεκαετίες, σε μια από τις πρώτες του ερμηνείες. Καθώς εκεί είχε ορισθεί να πραγματοποιηθεί το διεθνές συνέδριο Αρχιτεκτονικής, στο οποίο η Γεωργία, εγώ κι άλλοι συνάδελφοί μας θα συμμετείχαμε, αποφασίστηκε να γίνει ο γάμος με την Ευδοκία σε μια από εκείνες τις μέρες, μια και τον είχαμε αναγγείλει νωρίτερα. Σ’ αυτόν, μετά από την μουσική των Κινέζων, ακούστηκε η φωνή της Γεωργίας που μετέφερε αρχέτυπους ήχους από το μακρινό παρελθόν της πατρίδας.  

Το ηπειρώτικο τραγούδι της έκανε τους Κινέζους και όσους άλλους συνέδρους (Έλληνες, Βαλκάνιους, Ευρωπαίους, Ασιάτες, κ.ά.)  παραβρέθηκαν στο γάμο, να εκστασιαστούν και να συγκινηθούν, παρότι οι πολλοί δεν γνώριζαν καν τα λόγια του. Η τελετή με τη συνοδεία μουσικών του κόσμου και με το πέταγμα κατά ριπές ρυζιού από τα πέντε τσουβάλια που κουβάλησαν εκεί οι Κινέζοι, πληροφορημένοι για το πατροπαράδοτο έθιμο, πραγματοποιήθηκε μετά από μια συνεδρία στο «Μέγαρο του Λαού», όπως ήταν γνωστό από την εποχή του Μάο Τσε Τουνγκ. Όλα ήταν πρωτόγνωρα και ως ένα βαθμό …μυστήρια!

Συχνά σκέφτομαι ότι μπορεί η Κίνα να ήταν ακόμη «άγνωστη», αλλά δυο γυναίκες από την Ελλάδα (μια και είναι το φλέγον ζήτημα των ημερών μας) η Ευδοκία ως νύφη -νυφαριά στα Χαλκιδικιώτικα- και η Γεωργία ως άξια perfomer είχαν γίνει ήδη γνωστές. Όσο για το τραγούδι, που επισυνάπτω, έγινε σουξέ …σε πολλές φυλές του κόσμου, γι' αυτό κι όλοι της ζητούσαν την άλλη μέρα να το ξαναπεί. Θέλαν για να το μάθουν καλύτερα!

Πολύγυρος 1-3-2021

Γιάννης Κύρκου Αικατερινάρης



https://www.facebook.com/100009982744701/videos/1462157137460364/

τραγουδά η Γεωργία Ζώη

Δεν υπάρχουν σχόλια: