κατάστασης, μπορεί να προκύψει κάτι νέο και επαναστατικό. Το πολιτικό σκηνικό συνεχίζει να αποσυντίθεται και αυτή
είναι, ίσως, η μόνη ελπίδα του ελληνικού λαού μήπως και από τη διάλυση προκύψει κάποια ελπίδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού διέγραψε έναν κύκλο με επαναστατικά φληναφήματα, προσγειώθηκε στην οδυνηρή πραγματικότητα, επιβαρύνοντας με τις μέχρι σήμερα επιλογές του την ελληνική κοινωνία. Ως κυβέρνηση φυλλοροεί και αυτό αναγκάζει τον αρχηγό του να αναζητήσει «πλάτες» από τα άλλα πολιτικά κόμματα για να περάσει τα μέτρα από τη βουλή και να επιβιώσει στην κυβέρνηση.
Βεβαίως, όπως έκανε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, τα πολιτικά κόμματα χαιρέκακα αρνούνται την υποστήριξη. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως θα μπορέσουν να συνεχίσουν να το κάνουν, αφού ο κ. Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί στον φίλο του Φρανσουά Ολάντ και να ζητήσει την παρέμβασή του προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αμφότερα μέλη των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, για να τον υποστηρίξουν.
Ο Ολάντ θα το κάνει διότι οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές θέλουν να εντάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην ομάδα τους και διότι σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο επιδιώκεται η διαμόρφωση ενός δικομματικού πολιτικού συστήματος στις χώρες της Ευρωζώνης.
Στα καθ’ ημάς, ο ένας πόλος θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ή όπως άλλως θα λέγεται μετά τη συνένωση του σοσιαλιστικού-σοσιαλδημοκρατικού χώρου. Ο άλλος είναι ακόμη άδηλος και θα εξαρτηθεί από τα κομμάτια που θα προκύψουν μετά την αποδόμηση της Νέας Δημοκρατίας και το φυλλορρόημα τμημάτων του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού προς την κεντροδεξιά.
Ο προεκλογικός αγώνας της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε άθλιος, στο βαθμό που στάθηκε δυνατόν να τον παρακολουθήσουμε. Η αντιπαράθεση μεταξύ των συνυποψηφίων έφθανε τα όρια της ακραίας εχθρότητας. Το εκλογικό σώμα βρίσκεται σε εμφανή αναντιστοιχία με την πολιτική των οργανωμένων φέουδών της.
Μετά από πολυήμερη διαμάχη δεν στάθηκε δυνατόν ούτε καν να ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάδειξης νέου αρχηγού. Οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να οργανώσουν μια ψηφοφορία για την επιλογή του αρχηγού τους, τη χώρα θα κυβερνήσουν;
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ένα τέλμα από το οποίο δεν μπορεί να βγει. Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να συμμετάσχει στις διαδικασίες επαναδιαμόρφωσης του χώρου που κάλυψε μετά τη μεταπολίτευση και να αφήσει το όνομα του πολιτικού φορέα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, να το κρίνει η ιστορία.
Μετά το θάνατο του ιδρυτή του, το ΠΑΣΟΚ ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Αυτό που ακολούθησε με το Σημίτη, το Γιώργο Παπανδρέου, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τώρα τη Φώφη Γεννηματά, δεν έχει καμιά σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Το Ποτάμι δεν μπόρεσε να εδραιωθεί στην ελληνική κοινωνία για τρεις λόγους. Πρώτον, θεωρήθηκε –ανεξαρτήτως του πόσο αληθές είναι– ότι δημιουργήθηκε από το κατεστημένο που οδήγησε στα άκρα τη χώρα, για να λειτουργήσει ως υποδοχέας δυσαρεστημένων ψηφοφόρων.
Δεύτερον, δεν δημιούργησε οργανώσεις βάσεις, κάτι που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία κομματικών σχηματισμών, ακόμη και στην εποχή της ιντερνετικής επικοινωνίας. Και τρίτον, εκτός από τον αρχηγό του, η ελληνική κοινωνία δεν γνώρισε κανένα άλλο, από τα ικανά στελέχη που διαθέτει. Παραμένει απορίας άξιον, πώς τόσο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες αποδέχτηκαν τη σιωπή που (προφανώς) επέβαλε ο αρχηγός του Ποταμιού.
Κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν είναι ικανό να ηγηθεί και να φέρει σε ένα αίσιο πέρας την ελληνική περιπέτεια. Το κυβερνών κόμμα, στο οποίο ο λαός εναπέθεσε τις ελπίδες του αποδείχτηκε το ίδιο γερασμένο, δόλιο και καιροσκοπικό, με τα προϋπάρχοντα.
Η αίγλη του αρχηγού του συνεχώς απομειώνεται και είναι ζήτημα χρόνου η κατάρρευσή του. Ο ηγέτης του εμφανίζει έντονα τα σημάδια κόπωσης, αδιεξόδου και ελλιπούς γνώσης του αντικειμένου που διακονεί. Κανείς δεν πρόκειται να κλάψει αν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων που διαμορφώνουν το φάσμα της δημόσιας ζωής της χώρας αποδομηθεί. Θα έλεγα πως όλοι το εύχονται. Μέσα από αυτήν την αποδόμηση, μέσα από αυτήν την αναταραχή, μπορεί να προκύψει μια νέα ωραία, κατάσταση, όπως θα έλεγε και ο Μάο.
http://www.pontos-news.gr/article/143730/megali-anatarahi-oraia-katastasi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου