το ενδιαφέρον για τα θέματα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας είναι αυξημένο. Πρόκειται για καλό σημάδι, αφού σε χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας η έξοδος από το τούνελ της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί παρά να «περάσει» από την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και των υπόλοιπων δραστηριοτήτων που συνδέονται μαζί του.
Τις τελευταίες δεκαετίες οι Ελληνες εγκατέλειψαν τις αγροτικές εργασίες. Τα χωράφια ερήμωσαν. Οι αγροτικές οικογένειες προτίμησαν λιγότερο βαριές και περισσότερο προσοδοφόρες εργασίες, ενώ τα παιδιά μετοίκησαν στις πόλεις. Αλλά και η ΕΕ με την πολιτική της πριμοδοτούσε τους ενεργούς αγρότες όχι για να δουλέψουν, αλλά για να παρατήσουν τη γη τους. Κι εκείνοι βολεύτηκαν με επιδοτήσεις και αποζημιώσεις. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα ελάχιστα επηρέασε τις Κοινές Αγροτικές Πολιτικές της Ενωσης. Στην ουσία εκχώρησε δικαιώματα και απώλεσε πλεονεκτήματα. Αλλωστε με την παγκοσμιοποίηση πλημμύρισαν οι αγορές των ανεπτυγμένων χωρών με φτηνά αγροτικά προϊόντα, που παράγονται σε φτωχές χώρες. Πατάτες Αιγύπτου, ντομάτες Μαρόκου, πιπεριές Τουρκίας, ρίγανη Σερβίας.
Οι αγρότες που έμειναν στον τόπο τους τις τελευταίες δεκαετίες σε σημαντικό βαθμό εκχώρησαν τις δουλειές στα χωράφια σε ξένους μετανάστες, οι οποίοι έσπερναν και μάζευαν τη σοδειά. Σπάνια άκουγες ελληνικά σε χωράφι. Η κρίση των τελευταίων χρόνων με την έντασή της ανατρέπει το σκηνικό. Ο αριθμός των ξένων μεταναστών μειώνεται, άνθρωποι επιστρέφουν στα χωριά, αναπτύσσεται η αγροτική επιχειρηματικότητα. Φυσικά απομένουν πολλά για να εκσυγχρονιστεί η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, ώστε να γίνει ανταγωνιστική και να συμβάλει αποφασιστικά στην ανόρθωση της χώρας. Η αρχή, πάντως, έγινε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου