Κ. Πουπάκης προς Τρόικα: "Δε μπορεί ένας ολόκληρος λαός να υποφέρει απλά για να ικανοποιούνται οι υπολογισμοί ορισμένων οικονομολόγων"

Βρυξέλλες, 27 Μαρτίου 2012

 "Πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ζωές που τα περιθώρια ανοχής και αντοχής τους έχουν εξαντληθεί", υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο Ευρωβουλευτής Κ. Πουπάκης εκπροσωπώντας - εκ μέρους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων - το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, απευθυνόμενος προς τους εκπροσώπους της Τρόικα. Οι κκ Όλι Ρεν (Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και...

Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων), Jorg Asmussen  (Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και Poul Thomsen (Αναπληρωτής Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) συμμετείχαν σε ανταλλαγή απόψεων με θέμα "Οικονομική και Κοινωνική Κρίση στην Ελλάδα" που διεξήχθη στο πλαίσιο κοινής συνεδρίασης των Επιτροπών Οικονομικών & Νομισματικών Υποθέσεων και Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα και το λαό της, απηύθυνε σειρά ερωτημάτων προς τους εκπροσώπους της Τρόικα, σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται στα όρια κοινωνικής χρεοκοπίας.

(Ακολουθεί όλο το κείμενο της παρέμβασης του Κ. Πουπάκη)

" Θα ήθελα κατευθείαν να ρωτήσω:

1. Πώς αξιολογείτε τις κοινωνικές επιπτώσεις της «συνταγής» των μέτρων που επιβάλατε; ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΖΟΥΜΕ καθημερινά - με μια ανεργία να καλπάζει στο 21%, ένας στους 2 νέους να είναι άνεργος και να οδηγούνται μαζικά στη μετανάστευση, με ΑΣΤΕΓΟΥΣ και ΣΥΣΣΙΤΙΑ, αφού το 30% των συμπολιτών μας ζει πια κάτω από τα όρια της φτώχειας μετά από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων.

2. Ειδικότερα, μάλιστα, όταν σε κάθε τόνο όλοι διακηρύσσετε ότι είμαστε στα «μισά» της διαδρομής αποτελεί πια ερώτημα τί επιφυλάσσει στους πολίτες το υπόλοιπό της, όταν με τα μέτρα που έχουν επιβληθεί - η χώρα ήδη βουλιάζει σε μια  ύφεση που ξεπερνά σωρευτικά το 15%,

·        με το 20% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να βάζουν λουκέτο ως το τέλος του χρόνου σε μια "στεγνή" από ρευστότητα αγορά,

·        με συνεχείς νέους φόρους και καθημερινά χαράτσια που υπονομεύουν την ανάπτυξη και τις επενδύσεις...

3. Πώς είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενώ διακηρύσσει τον κοινωνικό διάλογο εντούτοις να συμμετέχει στην προώθηση και επιβολή νομοθετικών παρεμβάσεων

·        που καταργούν ομόφωνες κοινωνικές συμφωνίες και συλλογικές συμβάσεις

·        οδηγώντας στην ακραία λιτότητα και σε οριζόντιες περικοπές;

4. Και τέλος, πιστεύω ότι δεν μπορεί να αφήνεται από κανέναν ένας λαός να υποφέρει για να ικανοποιούνται οι υπολογισμοί ορισμένων οικονομολόγων και να μη λαμβάνεται υπόψη ότι πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ζωές, που τα περιθώρια ανοχής και αντοχής τους έχουν εξαντληθεί, ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών εντείνεται - αφού ενώ οι πολίτες οδηγούνται στην εξαθλίωση δε βλέπουν φως στο τούνελ παρά τις σκληρές θυσίες που τους επιβάλλονται.

 Βεβαίως και υπάρχει αναγκαιότητα δημοσιονομικής προσαρμογής, ο στόχος όμως αυτός είναι εφικτός μόνο μέσα από την υιοθέτηση ενός νέου μείγματος αναπτυξιακής πολιτικής. 

Οικονομική βιωσιμότητα και κοινωνική συνοχή είναι έννοιες αλληλένδετες, είναι σε κάθε περίπτωση «συγκοινωνούντα δοχεία»".