Η επόμενη μέρα: ο λόγος στους πολίτες

Της Πόπης Καλαϊτζή

Ιατρός – Πρώην Έπαρχος Λαγκαδά  

Στέλεχος της ΝΔ στη Β’ Θεσσαλονίκης

Την περασμένη Κυριακή η Βουλή των Ελλήνων υπερψήφισε τη νέα δανειακή σύμβαση της χώρας. Ήταν μια απόφαση δύσκολη, καθώς η νέα σύμβαση, περιλαμβάνει πολλές σκληρές και άδικες διατάξεις. Ήταν όμως αναγκαία, γιατί οι συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας θα ήταν πραγματικά ολέθριες για τη χώρα. Όχι μόνο σε επίπεδο εισοδημάτων, αλλά και σε σχέση με την κοινωνική τάξη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια της χώρας. Η Ελλάδα θα βίωνε μια κόλαση πολύ χειρότερη από αυτήν που θα φέρουν τα μέτρα που περιλαμβάνει το νέο μνημόνιο.

Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς έπραξαν το σωστό, υπερψηφίζοντας την δανειακή σύμβαση. Ήταν μια πράξη ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους Έλληνες. Γνωρίζω ότι...

πολλοί δυσαρεστήθηκαν με αυτή την απόφαση. Πολλοί που το θεώρησαν ανακόλουθο με την έως τώρα στρατηγική μας. Τους καταλαβαίνω, αλλά δεν έχουν δίκιο. Η στρατηγική της παράταξής μας είναι μία: Το συμφέρον της χώρας. Και μπροστά σε αυτό κανένα πολιτικό κόστος και καμιά φιλία και καμία κομματική σκοπιμότητα δεν μπορεί να βαρύνει περισσότερο. Η ΝΔ έκανε μια επιλογή ευθύνης και αυτή θα δικαιωθεί και από τους πολίτες.

Σήμερα, έχουμε ένα νέο τοπίο με δύο κύρια χαρακτηριστικά. Πρώτον η δανειακή σύμβαση προβλέπει σειρά δύσκολων μέτρων που πρέπει να εφαρμοστούν μέσα στους επόμενους μήνες. Δεύτερον, το πολιτικό τοπίο εμφανίζει έντονη ρευστότητα, μέσα σε ένα κλίμα έντονης λαϊκής δυσφορίας.

Σε αυτό το περιβάλλον ένα πράγμα είναι δεδομένο: η Ελλάδα δεν έχει τη πολυτέλεια της πολιτικής αστάθειας. Χρειάζεται μια δυνατή Κυβέρνηση για να υλοποιήσει όσα δύσκολα έχουμε μπροστά μας. Και δυνατή κυβέρνηση δεν είναι τόσο αυτή που έχει πολλούς βουλευτές, όσο εκείνη που έχει ισχυρή στήριξη, άρα και νωπή εντολή. Τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη ο λόγος να δοθεί στους πολίτες. Εκείνοι θα αποφασίσουν αν θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, από ένα κόμμα ευθύνης ή αν θα επιλέξουν μια σημαία ευκαιρίας, με απρόοπτες εξελίξεις. Δεν είναι μόνο θεωρητικό ζήτημα, αλλά και πρακτική πολιτική ανάγκη. Η Κοινωνία βράζει και πρέπει να εκτονωθεί μέσα από θεσμοθετημένες δημοκρατικές διαδικασίες.

Δεν αρκεί να βρίζεις το σύστημα. Πρέπει να κάνεις και κάτι για να το αλλάξεις. Ξεκινώντας από το βασικότερο, να αλλάξεις εκπροσώπους. Αν οι πολίτες δικαίως έχουν κουραστεί από το πολιτικό προσωπικό που οδήγησε τη χώρα στα βράχια, πρέπει να αποκτήσουν τη δυνατότητα να το αλλάξουν. Να αναδείξουν μια νέα φουρνιά πολιτικών στελεχών, σε όλα τα κόμματα, τα οποία θα κληθούν να αποδείξουν ότι διαφέρουν. Που θα δώσουν λίγη φρεσκάδα σε ένα πολιτικό σύστημα που δείχνει να έχει τελματώσει.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια συνολική επανεκκίνηση. Σε όλα τα επίπεδα. Ώρα να αλλάξουμε το κλίμα στην κοινωνία. Να αποκτήσουμε μια συλλογική αυτοπεποίθηση. Να ανασκουμπωθούμε και να κοιτάξουμε μπροστά. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με άνωθεν διαγγέλματα. Απαιτεί τη συμμετοχή των πολιτών. Ας τους δώσουμε το λόγο.

  

Το παραπάνω κείμενο  δημοσιεύτηκε   στην εφημερίδα «Δημοκρατία» το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012