ΟΜΙΛΙΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ – ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ & ΣΤΕΛΕΧΩΝ (ΕΕΔΕΓΕ)
ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ»
(Παρασκευή, 18/3/2011, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)
Ο Πρωθυπουργός της χώρας, μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνησή της, ανακοίνωσε στις Ελληνίδες και στους Ελληνες μέτρα, που, αν τα είχε πάρει νωρίτερα, θα ήταν και ηπιότερα και λιγότερο οδυνηρά. Αυτή η ολιγωρία της Κυβέρνησής του είχε κόστος για τις επιχειρήσεις, για τα νοικοκυριά, για τον οικογενειακό προϋπολογισμό, αφού είναι βέβαιο ότι χάθηκε το 25%-30% της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, τη..... χρονιά που πέρασε.
Ο Πρωθυπουργός δεν μας είπε και την ημερομηνία λήξης των μέτρων, ώστε να προγραμματίσουμε οι επιχειρήσεις και η κοινωνία τη ζωή μας, στη συνέχεια. Αυτή η κρίσιμη συγκυρία μας υποχρεώνει περισσότερο από ποτέ να εφαρμόσουμε πολιτικές, που συμφιλιώνουν την επαγγελματική με την οικογενειακή ζωή, στοχεύοντας στην αύξηση της απασχόλησης των γυναικών, στην εξάλειψη των ανισοτήτων στις αμοιβές ανδρών και γυναικών για ίσης αξίας παρεχόμενη εργασία και στήριξη της οικογένειας και του οικογενειακού εισοδήματος.
Προτείνουμε, δηλαδή, άλλο μείγμα πολιτικής, για να βγει ο τόπος από την κρίση, που δεν δημιουργεί ασφυξία, δεν αδικεί τους πολίτες, δεν οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη, ιδίως αυτών, που υφίστανται κοινωνικό αποκλεισμό και φτώχεια, δηλαδή των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων σε ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και, ιδίως, της γυναικείας.
Πιστεύουμε πως υπάρχει διέξοδος. Είναι το δικό μας μείγμα πολιτικής, το οποίο, μεταξύ άλλων, στοχεύει:
- Στην αύξηση της απασχόλησης των γυναικών (στόχο και της Συνθήκης της Λισαβόνας).
- Στην ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή των δύο φύλων στην απασχόληση και στην εξάλειψη των ανισοτήτων στις αμοιβές ανδρών και γυναικών για ίσης αξίας παρεχόμενη εργασία.
- Στη στήριξη της οικογένειας και του οικογενειακού εισοδήματος.
- Στην ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή των δύο φύλων, στα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Δυστυχώς, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε, είτε όχι, στην Ελλάδα, μια χώρα που πρέπει να ανοίξει νέους δρόμους στην ανάπτυξη, για να συμβαδίσουμε ισότιμα με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, δεν έχουμε αξιοποιήσει ακόμα, στον βαθμό που μπορούμε, το κεφάλαιο ‘’γυναίκα’’.
Η δυσκολία εναρμόνισης της εργασίας με την οικογενειακή ζωή είναι ένα από τα βασικά εμπόδια για την απασχόληση και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας των γυναικών. Τα συνεχιζόμενα στερεότυπα των φύλων περιορίζουν τις επιλογές, όσον αφορά τις σπουδές και τη σταδιοδρομία των γυναικών και των ανδρών, με αποτέλεσμα τον έντονο διαχωρισμό ως προς τα δύο φύλα στην αγορά εργασίας.
Επίσης, η οικονομική επιβράδυνση και η παρούσα οικονομική κρίση επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες, διότι οι γυναίκες απασχολούνται συχνότερα σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Μία από τις συνέπειες του διαχωρισμού, ως προς το φύλο, στην αγορά εργασίας είναι οι συνεχιζόμενες διαφορές των αμοιβών μεταξύ των φύλων. Λόγω του ότι οι γυναίκες είναι πιθανότερο να εργάζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης και να διακόπτουν τη σταδιοδρομία τους για οικογενειακούς λόγους, είναι πιθανό να αντιμετωπίζουν αρνητικές συνέπειες, σχετικά με τις αμοιβές, την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους και τα αποκτηθέντα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Αυτό επηρεάζει, αναπόφευκτα, τον κίνδυνο φτώχειας που διατρέχουν, ιδίως, όσον αφορά τους γονείς των μονογονικών οικογενειών, οι οποίοι είναι στις περισσότερες περιπτώσεις γυναίκες (το ποσοστό των ατόμων που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας είναι 32% στην Ε.Ε.) και τις γυναίκες άνω των 65 ετών (το ποσοστό των ατόμων που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας στην Ε.Ε., είναι 21%, δηλαδή, 5 μονάδες υψηλότερο σε σχέση με αυτό των ανδρών). Οι γυναίκες διατρέχουν, επίσης, μεγαλύτερο κίνδυνο σε περιόδους αύξησης της ανεργίας, δεδομένου ότι εργάζονται συχνότερα με καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου, σε σχέση με τους άνδρες.
Και, δυστυχώς, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός όχι μόνο επηρεάζουν την ευμάρεια των ατόμων και την ικανότητά τους να συμβάλλουν στην κοινωνία, αλλά αποδυναμώνει και την οικονομική ανάπτυξη.
Και ας μη ξεχνάμε ότι, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες διαθέτουν όλο και περισσότερο υψηλή ειδίκευση και αυξάνεται η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, η συμμετοχή τους είναι ακόμη πολύ μικρότερη από ό,τι των ανδρών σε θέσεις ευθύνης στην πολιτική και στις επιχειρήσεις, ιδίως στο ανώτατο επίπεδο.
Προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να διαμορφώσουμε πολιτικές για:
-Τη διευκόλυνση των γυναικών σε πρόσβαση στην απασχόληση, εκπαίδευση και κατάρτιση.
-Την καταπολέμηση διακρίσεων σε σχέση με το φύλο.
-Την καταπολέμηση οικονομικού αποκλεισμού και υπερβολικών χρεών των νοικοκυριών.
-Την καταπολέμηση της ανισότητας των αμοιβών των γυναικών για ίσης αξίας εργασία.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά και ευρισκόμενη σε συνεχή διάλογο με τις γυναίκες, έχουμε, ήδη, προτείνει:
- Τη στήριξη της οικογένειας και του οικογενειακού εισοδήματος.
- Έμφαση σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, όπως π.χ. απόκτηση επαγγελματικής κατάρτισης, ανάπτυξη αυτοαπασχόλησης, απόκτηση εργασιακής εμπειρίας για τις νεοεισερχόμενες στην αγορά εργασίας.
Η μη συμπερίληψη της έμφυλης οπτικής στις πολιτικές, δηλαδή η διάσταση του φύλου, οδηγεί σε «αδικίες», που παίρνουν τη μορφή κοινωνικών προβλημάτων, όπως: η μη εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, η μη προστασία της μητρότητας (ιδιωτικός τομέας / μερική απασχόληση), η δυσκολία πρόσβασης στην απασχόληση, η δυσμενής μεταχείριση των εγκύων εργαζομένων, το δημογραφικό κλπ. Αυτά τα ελλείμματα καταγράφονται από τα εθνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή παρατηρητήρια, που κατατάσσουν τη χώρα μας στη χαμηλότερη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών-μελών στη διεθνή κατάταξη.
Γι’ αυτό, η Ε.Ε. έχει ορίσει προτεραιότητες για την ισότητα των δύο φύλων και τη γυναικεία επιχειρηματικότητα:
- Προώθηση της ισότητας των φύλων στις εξωτερικές και αναπτυξιακές πολιτικές
- Εναρμόνιση της ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής
- Οικονομική ανεξαρτησία επί ίσοις όροις
- Ιση εκπροσώπηση στα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Στην Ευρώπη έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην επίτευξη της ισότητας των φύλων χάρη στη νομοθεσία για την ίση μεταχείριση και τα ειδικά μέτρα για την πρόοδο των γυναικών. Γι’ αυτό, πολλές γυναίκες έχουν κατακτήσει τα υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης, εισήλθαν στην αγορά εργασίας και συμμετέχουν ισότιμα στα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων. Εν τούτοις, οι ανισότητες παραμένουν, δεδομένου ότι ο οικονομικός ανταγωνισμός απαιτεί πιο ευέλικτο, εργατικό δυναμικό, πράγμα που έχει επιπτώσεις στις γυναίκες, οι οποίες υποχρεώνονται να επιλέξουν ανάμεσα στα παιδιά και την καριέρα.
Σημειώνω πως δεν είναι δυνατόν, στις μέρες μας, να έχουμε δραματική αύξηση των απολύσεων, λόγω εγκυμοσύνης και μητρότητας, που δεν καταχωρούνται σε καμία στατιστική, διότι ‘’βαφτίζονται’’ ως ‘’οικειοθελείς αποχωρήσεις’’, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι απολύσεις!
Θεωρούμε πως για την απαλοιφή των εφιαλτικών σεναρίων για την πορεία της ανεργίας, οφείλει η Κυβέρνηση να βγει από το τέλμα της απραξίας της. Πρέπει να ληφθούν μέτρα στήριξης της οικογένειας, να υπάρξουν ευκαιρίες συμμετοχής των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία, να εφαρμοστούν το Σύνταγμα και οι νόμοι, που προστατεύουν την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα και να σταματήσουν οι διαφοροποιήσεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά, κυρίως, πρέπει να παρθούν μέτρα για όσες γυναίκες δεν απολαμβάνουν επαρκές δίχτυ κοινωνικής προστασίας.
Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο της φτώχειας, ειδικά στους μόνους γονείς, τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας ή τις γυναίκες που εργάζονται σε οικογενειακές επιχειρήσεις.
Το προστατευτικό θεσμικό πλαίσιο δεν αντανακλάται στη θέση των γυναικών στην αγορά εργασίας. Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα της ανεργίας, με ποσοστό γύρω στο 75%, ενώ οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες στην Ελλάδα είναι 21%, σε σχέση με την Ευρώπη που είναι 27%. Οι γυναίκες επιχειρηματίες φθάνουν στην Ελλάδα το ποσοστό του 10%, σε σχέση με την Ευρώπη που είναι 20%. Το ποσοστό σε θέσεις ευθύνης είναι μόλις 13%, ενώ μετέχουν μόνο σε διοικητικά συμβούλια και σπανιότατα έως μηδενικά σε θέσεις προέδρων.
Στόχος της Ε.Ε. είναι να αυξήσει το γυναικείο εργασιακό δυναμικό στο 60%. Το 2008, στην Ελλάδα ήταν 38%, στην Ιταλία 47% και στη Σερβία 71%.
Προτείνουμε για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας:
- Δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης με νέα διαρθρωτικά ταμεία (κατάρτιση και μέτρα για την επιχειρηματικότητα).
- Εξάλειψη των διαφορών στις αμοιβές των δύο φύλων. Η ανισότητα στις αμοιβές ανδρών και γυναικών επισημάνθηκε και από την Ε.Ε.
- Στήριξη των γυναικών επιχειρηματιών με καλύτερη πρόσβαση στη χρηματοδότηση, στην κατάρτιση και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δικτύων.
- Ιση συμμετοχή των γυναικών στην Πολιτική, στα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων, καθώς και στον Τομέα των Επιστημών και της Τεχνολογίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, στο 13,9% εκτινάχθηκε η ανεργία τον Νοέμβριο, ενώ στις γυναίκες τα ποσοστά της ανεργίας διαμορφώνονται στο 17%, με αποτέλεσμα η βοηθός του Συνηγόρου του Πολίτη να σημειώνει ότι, όσον αφορά στις γυναίκες, δεν υπάρχει επαρκές δίχτυ κοινωνικής προστασίας.
Οι γυναίκες, ιδίως οι νέες, αλλά και οι μεγαλύτερες σε ηλικία έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθούν ‘’εκτός’’, εγκλωβισμένες μεταξύ ανεργίας και υποαπασχόλησης. Ως ζητήματα, που αφορούν, κυρίως, τις γυναίκες θεωρούνται στον μεν Δημόσιο Τομέα οι ‘’ανδροκρατούμενοι’’ τομείς απασχόλησης, στους οποίους καταγράφονται διακρίσεις στις προκηρύξεις για προσλήψεις ή συμμετοχή στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Στον δε Ιδιωτικό Τομέα, η εγκυμοσύνη και η μητρότητα εξακολουθούν να είναι το μεγαλύτερο ‘’εμπόδιο’’ πρόσβασης στην απασχόληση. Όσον αφορά στις γονικές άδειες, δυστυχώς, παρά το υπάρχον νομικό καθεστώς, αυτές διέπονται από τη στερεότυπη αντίληψη ότι μόνο η μητέρα φέρει τα οικογενειακά βάρη, ιδιαίτερα δε σε ό,τι αφορά την ανατροφή των παιδιών, με αποτέλεσμα να σημειώνονται σημαντικές διακρίσεις κατά των ανδρών, που διεκδικούν γονικούς ρόλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου