Συνέντευξη της Κατερίνας Παπακώστα στον «Ελεύθερο Τύπο»

1. Ως Γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων της ΝΔ, ποια εικόνα έχετε για τη μάστιγα της ανεργίας που πλήττει το γυναικείο πληθυσμό της χώρας;

Στο 13,9% εκτινάχθηκε η ανεργία τον Νοέμβριο, ενώ στις γυναίκες τα ποσοστά της ανεργίας είναι διπλάσια από αυτά των ανδρών και διαμορφώνονται στο 17%, με αποτέλεσμα η βοηθός του Συνηγόρου του Πολίτη να σημειώνει ότι, όσον αφορά στις γυναίκες, δεν υπάρχει επαρκές δίχτυ κοινωνικής προστασίας.

Οι γυναίκες, ιδίως οι νέες και οι μεγαλύτερες σε ηλικία, όμως, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθούν ‘’εκτός’’, εγκλωβισμένες μεταξύ ανεργίας και υποαπασχόλησης. Παράλληλα έχουμε δραματική αύξηση των απολύσεων, λόγω ....εγκυμοσύνης και μητρότητας, που δεν καταχωρούνται σε καμία στατιστική, διότι ‘’βαφτίζονται’’ ως ‘’οικειοθελείς αποχωρήσεις’’.

2. Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την αντιμετώπιση του προβλήματος;

Θεωρώ πως για την απαλοιφή των εφιαλτικών σεναρίων για την πορεία της ανεργίας πρέπει να ληφθούν μέτρα στήριξης της οικογένειας, να υπάρξουν ευκαιρίες συμμετοχής των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία, να εφαρμοστούν το Σύνταγμα και οι νόμοι, που προστατεύουν την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα και να σταματήσουν οι διαφοροποιήσεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά, κυρίως, πρέπει να παρθούν μέτρα για όσες γυναίκες δεν απολαμβάνουν επαρκές δίχτυ κοινωνικής προστασίας.

3.Παρά τη μεγάλη φθορά του ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ΝΔ δεν έχει καταφέρει να «περάσει» μπροστά αλλά μένει σε σταθερά ποσοστά. Πού οφείλεται αυτό κατά την άποψή σας;

Είναι πεποίθησή μου , ότι η επιφυλακτικότητα των πολιτών απέναντι στα πολιτικά κόμματα, έρχεται από παλιά και συνετέλεσαν πολλοί παράγοντες στο να παγιωθεί στη συνείδηση των πολιτών. Θύμα αυτής της συλλογικής απαξίωσης των πάντων, είναι και η Νέα Δημοκρατία μέσα σε ένα κλίμα γενικότερης κρίσης θεσμών και αξιών. Ένα παράδειγμα, που συνηγορεί στη δυσπιστία των πολιτών είναι η απόσταση ανάμεσα στα λόγια και στα έργα διαχρονικά. Η αμηχανία των κομμάτων, επέτρεψε να χάσει ο πολιτικός κόσμος έδαφος, υποχωρώντας άτακτα, στον καλπασμό των αγορών, οι οποίες ακύρωσαν τους πολιτικούς και άλωσαν ένα τεράστιο κομμάτι πολιτικής ύλης, που πέρασε στα χέρια τους με τις αποφάσεις τους ,που υπαγορεύονται στις κυβερνήσεις. Στη Νέα Δημοκρατία κατά το διάστημα που μεσολάβησε μετά τις εθνικές εκλογές, διαχειριστήκαμε τo εκλογικό αποτέλεσμα αποκλειστικά με ψυχολογικούς όρους, απέναντι στην κοινωνία και όχι με πολιτικούς όρους, με συνέπεια η Νέα Δημοκρατία να καταναλώνει την ενέργειά της για τη διακυβέρνησή της, αντί να προχωρήσουμε αμέσως στην αποκατάσταση της ρήξης που έφεραν οι εκλογές, στα κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά μας στήριζαν, επουλώνοντας το τραύμα και οικοδομώντας πλατιές κοινωνικές συμμαχίες.
Σήμερα, επιβεβαιώνεται η πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, να υποστηρίξει σθεναρά ότι η σωστή στρατηγική για την έξοδο της χώρας από την κρίση δεν είναι το μνημόνιο, αλλά ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής που εμπεριέχει τις διαρθρωτικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις, αλλά με ανάπτυξη, που πιστεύει στο λιγότερο κράτος, αλλά όχι στο κράτος νυχτοφύλακα, δηλ. το κράτος που αφήνει στην ιδιωτική πρωτοβουλία την ασφάλιση, την παιδεία, την περίθαλψη και την παραγωγή. Πιστεύουμε στον άνθρωπο και στην ατομική πρωτοβουλία, δεν επιθυμούμε τον αχαλίνωτο φιλελευθερισμό των αγορών, αλλά την οικονομία της αγοράς με κανόνες, που δεν θεοποιεί το κέρδος και μάλιστα σε βάρος των πιο αδύναμων. Έχουμε ως πυρήνα της πολιτικής μας τον άνθρωπο, προστατεύοντας αυτούς, που είναι ο αδύναμος κρίκος της κοινωνίας, προσέχοντας να μην αδικούνται.

Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός που προτείνει η Νέα Δημοκρατία, θα κάνει τη διαφορά, καθιστώντας το λαό κοινωνό και συμμέτοχο στο όραμά μας, ώστε να μας επιλέξει να τον κυβερνήσουμε.

4. Η ΝΔ έχει στα δεξιά της το ΛΑΟΣ και ένα νέο κόμμα, τη «Δημοκρατική Συμμαχία». Θεωρείτε ότι πρέπει να πέσει στο τραπέζι της συζήτησης η ιδέα της συνεργασίας;

Πάντα πίστευα στα κόμματα Αρχών. Να μην μεταβάλλουν συγκυριακά τις αποφάσεις τους και να μην μεταβάλλονται σε οχήματα, τα οποία σε περιόδους κρίσης, επιτρέπουν στον εαυτό τους να υποκύπτουν στον πειρασμό να θεωρήσουν το λαό ως όργανο της μεγάλης τους επιθυμίας για δύναμη, στοχεύοντας στο θυμικό του και όχι στη λογική του. Η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα αρχών. Όποιος λοιπόν πιστεύει στις αρχές της, γίνεται κοινωνός χωρίς όρους. Αν μου υποβάλατε το ίδιο ερώτημα όταν είχαμε τη διακυβέρνηση της χώρας ,θα σας έλεγα ότι έπρεπε να είχαμε συνεργαστεί με το ΛΑ.Ο.Σ για να αποτύχει ο θεσμικός εκβιασμός του κ. Παπανδρέου, ώστε να κυβερνούσαμε αδιατάρακτα. Σήμερα όμως εκτιμώ ότι μόνο ο λαός με την ψήφο του μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα αυτό καταλυτικά.

5. Πληροφορίες αναφέρουν, ότι ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς θα συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια του κόμματος νέα πρόσωπα, μη «δημοφιλή» με την έννοια της αναγνωρισιμότητας για να προσδώσει αέρα ανανέωσης στις γαλάζιες λίστες. Θεωρείτε ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει τον «ανταγωνισμό» στη μάχη του σταυρού;

Είμαι θιασώτης της άποψης ότι είναι πολύ πιο σημαντική η ομάδα, η οποία εργάζεται μαζί με τον ηγέτη, από οποιοδήποτε σχέδιο πάνω στο οποίο εργάζεται και κυρίως από οποιεσδήποτε προσωπικές επιδιώξεις. Γνωρίζω καλά από την εμπειρία μου, αλλά και από τη στάση που έχω επιλέξει ως πολιτικός ότι μια καλή ομάδα μπορεί να εκτελέσει πολλά σχέδια με επιτυχία. ‘Αρα η ομάδα πρέπει να προκριθεί, αυτό είναι το διακύβευμα. Ελπίζω ότι η επώδυνη περιπέτεια της κρίσης των αξιών που διατρέχει και την πολιτική, θα μας κάνει σοφότερους στις επιλογές των προσώπων, γιατί υπήρξαν φαινόμενα πολιτικών που υπηρέτησαν δυο αφεντάδες, αφού η δημοκρατία δεν μπορεί να εξαντλείται στη χωρίς συγκεκριμένο νόημα αρχή της ‘διακυβέρνησης των πολλών’, αλλά να θεμελιώνεται πάνω στην πίστη, στο λόγο και στο ανθρωπιστικό ήθος.