Συνέντευξη του Κώστα Πουπάκη στην εφημερίδα «Το Παρασκήνιο».

Κάλεσμα του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Κ. Πουπάκη για μαζική λαϊκή αντίδραση ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα

Μακριά από τις νόρμες του ξύλινου πολιτικού λόγου, ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Πουπάκης καλεί τους εργαζόμενους, ενόψει και της γενικής απεργίας της ερχόμενης Τετάρτης, να διαδηλώσουν μαζικά κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Παράλληλα καταγγέλλει τον πρωθυπουργό ότι ενώ πριν από δύο χρόνια συμμετείχε σε πορείες εργαζομένων υπερασπιζόμενος δήθεν τα δικαιώματά τους , σήμερα «σφίγγει τη θηλιά» στο λαιμό τους με τα μέτρα που παίρνει. Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

Ερ: Πώς βλέπετε εσείς την κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας; Οι Ευρωπαίοι πιστεύουν πλέον ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει υπό τις παρούσες συνθήκες και μετά τις ανακοινώσεις για τα πρόσθετα μέτρα των 50 δις ευρώ την επόμενη τετραετία;

Οι απόψεις, που εκφράζονται για την ελληνική οικονομία, είτε από επίσημες ευρωπαϊκές πηγές, είτε από..... ειδησεογραφικά δίκτυα, χρηματοπιστωτικούς οίκους αλλά και διαρροές είναι αντικρουόμενες. Έχει αναπτυχθεί μια έντονη παραφιλολογία, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο η αξιοπιστία της χώρας διεθνώς, να τροφοδοτείται ένα κλίμα πανικού και ανασφάλειας για τους πολίτες και κυρίως να διαμορφώνεται ένα σκηνικό περαιτέρω κερδοσκοπίας στις «πλάτες» του ελληνικού λαού, που βλέπει τις θυσίες του όχι μόνο να μην αποδίδουν καρπούς, αλλά να γίνονται βορά στα συμφέροντα των ξένων funds.

Το κλίμα αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία μέχρι και σήμερα, με δηλώσεις περί «χρεοκοπημένου κράτους» και «δεν υπάρχει σάλιο», εκβιαστικά διλήμματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές και δήθεν καβγάδες με την Τρόικα.

Το Μνημόνιο, όπως αποδεικνύεται, είναι «λάθος συνταγή», καθώς όχι μόνο δεν έλυσε προβλήματα, αλλά δημιουργεί κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, τα χιλιάδες «λουκέτα» στην αγορά και οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης μαρτυρούν το «ναυάγιο» της πολιτικής εκείνων που μιλούσαν για «Τιτανικό»…

«Αυτοί που κάποτε έβγαιναν στα «κεραμίδια» σε κάθε προσπάθεια αναζήτησης στρατηγικής συμμαχίας των μεγάλων ΔΕΚΟ είναι ντροπή σήμερα ξεπουλάνε τα πάντα για «ένα κομμάτι ψωμί»

Ερ: Ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι 15 από τα 50 δις ευρώ που προβλέπονται ως πρόσθετα έσοδα, θα εξοικονομηθούν φέτος από ιδιωτικοποιήσεις κρατικών εταιρειών και πώληση του χαρτοφυλακίου των εισηγμένων επιχειρήσεων του Δημοσίου. Θεωρείτε ότι μεταξύ αυτών θα είναι και η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ;

Πραγματικά αδυνατώ να παρακολουθήσω τις δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών, κυριολεκτικά φάσκει και αντιφάσκει. Η σύγχυσή του, που είναι και σύγχυση ολόκληρης της κυβέρνησης, δείχνει ότι δεν ξέρει τι έχει υπογράψει ή ότι σκόπιμα παραπλανά τον ελληνική κοινή γνώμη. Ας βγουν επιτέλους να πουν όλη την αλήθεια.

Τα 15 δις έγιναν 50 και μετά ποιος ξέρει... Φοβάμαι πως όχι μόνο η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ θα πωληθούν σε τιμή ευκαιρίας, αλλά και πως ένα τεράστιο «πωλητήριο» πλανάται πάνω από την ελληνική επικράτεια.

Η «εκποίηση» της κρατικής περιουσίας μαρτυρά πως δεν υπάρχει σχέδιο. Σε μια περίοδο που υπάρχει περιορισμένη ρευστότητα, με τα έσοδα να υπολείπονται δραματικά έναντι των στόχων, το να βγάζεις «στο σφυρί» κερδοφόρες ΔΕΚΟ είναι τουλάχιστον εγκληματικό. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι μόνιμοι και νόμιμοι χρηματοδότες του Κρατικού Προϋπολογισμού πρέπει να ετοιμάζονται για μια νέα φορολογική επιδρομή. Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας πρότεινε και η Ν.Δ. αλλά για να αποφύγουμε το Μνημόνιο, τώρα και στη «μέγγενη» του Μνημονίου είμαστε και τη δημόσια περιουσία βγάζουμε σε «προσφορά».

Αυτοί που κάποτε έβγαιναν στα «κεραμίδια» σε κάθε προσπάθεια αναζήτησης στρατηγικής συμμαχίας, μέσω εξυγίανσης ή μετοχοποίησης, των μεγάλων ΔΕΚΟ προκειμένου αυτές να αντέξουν στο διεθνή ανταγωνισμό, είναι ντροπή σήμερα ξεπουλάνε τα πάντα για «ένα κομμάτι ψωμί».

«Κάποτε ο κ. Παπανδρέου έσφιγγε τη γροθιά του μαζί με τους εργαζόμενους και τώρα σφίγγει τη θηλιά γύρω από το λαιμό τους»

Ερ: Τι αίσθηση έχετε από τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους ανέργους; Θεωρείτε ότι ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά ή εμπρόθετα ασκεί τέτοιες πολιτικές με στόχο την απαξίωση του κόσμου της εργασίας;

Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του δεν επέδειξαν το παραμικρό ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας, ώστε να διασφαλίσουν βασικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, κατά τη διαπραγμάτευσή τους με την Τρόικα. Τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα ήταν τα πρώτα ανυπεράσπιστα «θύματα» του Μνημονίου και των εμπνευστών του. Η κυβέρνηση υλοποιεί απαρέγκλιτα τη συνειδητή επιλογή της να καταστήσει την Ελλάδα χώρα φθηνού εργασιακού κόστους. Μετράμε, ήδη, δύο νόμους «εργασιακής απορρύθμισης» σε λιγότερο από ένα χρόνο και από ότι φαίνεται σύντομα θα έχουμε και νέο αντεργατικό νομοθέτημα.

Μέσα σε λίγους μήνες «γκρεμιστήκαν» κατακτήσεις και «ακυρώθηκαν» πολύχρονοι αγώνες των δυνάμεων της εργασίας. Το εργατικό δίκαιο έγινε δίκιο των μεγαλοεργοδοτών, με μέτρα που οι κυβερνώντες επέβαλαν χωρίς ούτε το στοιχειώδη κοινωνικό διάλογο. Η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η γενίκευση των επιχειρησιακών συμβάσεων, η αύξηση των ομαδικών απολύσεων, η κατάργηση στην πράξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και η μετατροπή του ΟΜΕΔ από καταφύγιο του εργαζόμενου σε εργοδοτικό εργαλείο εξόντωσής του, συνθέτουν μια κατάσταση, που η φράση «εργασιακός μεσαίωνας» δεν αρκεί πια για να την χαρακτηρίσει.

Ειλικρινά λυπάμαι γιατί κάποιες στιγμές, απέναντι σε εξαγγελίες της προηγούμενης κυβέρνησης για μέτρα ήπιας προσαρμογής και αναγκαίες, όπως αποδείχτηκε, μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό, ο Πρωθυπουργός και πολλοί από τους σημερινούς Υπουργούς βρίσκονταν, ακόμη και δίπλα μου, στις κινητοποιήσεις. Τότε ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του έσφιγγαν τη γροθιά μαζί με τους εργαζόμενους, ενώ τώρα «σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό» των εργαζομένων.

Ερ: Παρά την εφιαλτική, όπως την περιγράφετε, κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας, οι αντιδράσεις είναι περιορισμένες. Τι άλλο πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει ώστε «να ξεσηκωθεί ο κόσμος»;

Πράγματι, η κοινωνία παρακολουθεί μουδιασμένη τα όσα, σχεδόν, καθημερινά ανακοινώνονται για περικοπές μισθών και περιστολές δικαιωμάτων. Το κλίμα πανικού, που τεχνηέντως η κυβερνητική παράταξη καλλιέργησε, το ψευδεπίγραφο δίλημμα «Μνημόνιο ή Χρεοκοπία» και οι μονόδρομοι εγκλώβισαν τον κόσμο. Ταυτόχρονα, οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ οργανώσεις σε μια προσπάθεια ανοχής ή ακόμα και στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής φαίνεται ότι ξέχασαν την επαναστατική γυμναστική του παρελθόντος. Η αρχική αυτή αμηχανία-η βουβή αντίδραση θα μετατραπεί σε οργή και αποδοκιμασία των κυβερνητικών επιλογών, όσο περνά ο καιρός και «ξεσκεπάζεται» το μέγεθος της παραπλάνησης των Ελλήνων πολιτών. Απαιτούνται υπεύθυνος λόγος, τεκμηριωμένες προτάσεις και επιχειρήματα, να βρεθούμε μέσα σε κάθε σπίτι, προκειμένου να γίνει αντιληπτό πως δεν υπάρχει διέξοδος χωρίς ανάπτυξη, αφού το χρέος θα διπλασιασθεί όσα «ασημικά» κι αν ξεπουλήσουνε…

«Τα χαμένα έσοδα του «δεν πληρώνω» θα κληθούν να τα πληρώσουν όλοι οι πολίτες μέσα από νέες φορολογικές επιβαρύνσεις».

Ερ: Συμφωνείτε με τη στάση του κόμματος σας το οποίο διαφωνεί με τις ακραίες μορφές κινητοποιήσεων (κίνημα «Δεν πληρώνω», αποκλεισμούς δρόμων κτλ) αλλά καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι τις υποκινεί με τις αντικοινωνικές της συμπεριφορές;

Οι ακραίες μορφές αντίδρασης, όταν στρέφονται ενάντια σε ιδιωτικό ή δημόσιο συμφέρον, δε βοηθάνε σε τίποτα και κανέναν. Τα χαμένα έσοδα του «δεν πληρώνω» θα κληθούν να τα πληρώσουν όλοι οι πολίτες μέσα από νέες φορολογικές επιβαρύνσεις. Αυτή η στάση μου είναι διαχρονική και συνεπής, αφού όπως θα θυμάστε και εσείς κ. Γιαννακόπουλε, ανάλογες θέσεις έχω εκφράσει επαλειμμένα στο παρελθόν για τις κινητοποιήσεις και το πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν μπορεί να πραγματοποιείς πορείες διαμαρτυρίας όταν δεν μπορείς να τις ελέγξεις, αποφεύγοντας έκτροπα, όπως καταστροφές καταστημάτων, αυτοκινήτων και σπιτιών, γιατί έτσι στρέφεις την κοινωνία εναντίον σου. Αντίστοιχα και στο θέμα του «ασύλου», που αν οι φοιτητές αδυνατούν να το περιφρουρήσουν με την υπάρχουσα μορφή του, τότε πρέπει να αναζητηθεί μια άλλη λύση, που να διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, χωρίς τα Πανεπιστήμια να γίνονται «θερμοκήπια» αξιόποινων πράξεων και καταφύγια υποδίκων.

Φυσικά και η Ν.Δ. έχει δίκιο, καθώς οι αντικοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης είναι αυτές που ωθούν τον κόσμο στα άκρα. Συγκεκριμένα στο θέμα των διοδίων, η σημερινή κυβέρνηση, όταν ήταν αντιπολίτευση, αναγνώριζε το πρόβλημα των υψηλών τιμών και υπόσχονταν, ως συνήθως, μειώσεις. Σήμερα, όμως, δημιουργεί περισσότερους σταθμούς διοδίων, αυξάνει το αντίτιμο για δρόμους «καρμανιόλες», βάζει διόδια για δρόμους, που δεν έχει αρχίσει ακόμη η κατασκευή τους, ενώ αδιαφορεί προκλητικά για την ευρωπαϊκή νομοθεσία, που προβλέπει ρητά την ύπαρξη παράδρομων στις εθνικές οδούς,

Ερ: Κύριε Πουπάκη, αν σας καλούσαν να βοηθήσετε για να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους, πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να επιτύχετε κάτι τέτοιο και σε πόσο διάστημα;

Ο κόσμος πρέπει να κατέβει στο «πεζοδρόμιο». Αυτό, όμως, είναι μια συνολική υπόθεση και δεν επιτυγχάνεται μόνο από ένα άτομο, ανεξάρτητα από την προσωπική του διαδρομή και τις τυχόν επιτυχίες που είχαμε όλοι μαζί σαν ηγετική ομάδα της ΔΑΚΕ.

Μιας και επανήλθατε στο θέμα, πράγματι με προβληματίζει ο χαμηλός βαθμός αφύπνισης του κόσμου σε σχέση με το χθες. Δεν μπορεί σήμερα να μην «κινείται φύλλο», όταν πριν 2 χρόνια «καίγονταν» η Αθήνα με την υποψία κάποιας, όχι και τόσο επώδυνης, κυβερνητικής εξαγγελίας. Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις, που επαίρονταν για τη μαζικότητα των τότε κινητοποιήσεων, ήταν όντως πίσω από αυτές, το ερώτημα είναι πού βρίσκονται σήμερα;

Με προβληματίζει, που δεν υπάρχει αντίδραση όταν στελέχη της Τρόικας εμφανίζονται σαν «ύπατοι αρμοστές» ή σαν «υπερυπουργοί». Κάποια άλλη εποχή συγκεκριμένες οργανώσεις θα τους είχαν «εξοστρακίσει» από τη χώρα, κι αν όχι αυτούς, τότε, σίγουρα αυτούς που τους έδωσαν το δικαίωμα. Είναι λίγο περίεργο όταν υποστέλλεται η εθνικής μας υπερηφάνεια και υποθηκεύεται η δημόσια περιουσία να μη μιλάει κανείς από εκείνους, που κάποτε έδιναν «ραντεβού» στο κέντρο της Αθήνας 3-4 φορές την εβδομάδα για πορείες και συλλαλητήρια.

«Χρήσιμη η παρουσία Σαμαρά στις περιοδείες της ΔΑΚΕ»

Ερ: Η ΔΑΚΕ από όσο γνωρίζουμε θα ξεκινήσει περιοδείες στους χώρους δουλειάς και στα Εργατικά Κέντρα, στις οποίες έχετε προσκληθεί να λάβετε μέρος κι εσείς και ο Γραμματέας Συνδικαλισμού. Αντίστοιχη πρόταση υπάρχει και για τον Πρόεδρο της Ν.Δ., τι απάντηση έχετε λάβει;

Όπως έχω πει και δημόσια, από την πρώτη στιγμή της αποχώρησής μου από την Προεδρεία της ΔΑΚΕ, θα είμαι πάντα δίπλα στην παράταξη, στηρίζοντας τους αγώνες και τα οράματά της.

Η ΔΑΚΕ έχει καθήκον να ενημερώσει τους εργαζόμενους, σε κάθε γωνιά της χώρας για τα νέα μέτρα και τις δυσμενείς συνέπειές τους, να σκύψει στα προβλήματα μεγάλων κλάδων και να σταθεί στο πλευρό όσων βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.

Παράλληλα η Ν.Δ. οφείλει να αφουγκρασθεί τα προβλήματα και τις ανησυχίες των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών, μετατρέποντας τον παλμό της κοινωνίας σε εφαρμόσιμες κυβερνητικές προτάσεις. Σε αυτή την προσπάθεια θα συμμετέχω ενεργά σαν Ευρωβουλευτής, αρμόδιος σε θέματα Απασχόλησης και Προστασίας Καταναλωτών, αλλά κυρίως σαν άνθρωπος που προέρχεται από τα Συνδικάτα και χρησιμοποιεί τις καταβολές του ως πυξίδα για κάθε μελλοντική δράση.

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ., με υπεύθυνες θέσεις και απόψεις, μακριά από αλαζονικές συμπεριφορές, έχει εφαρμόσει μια πολιτική «ανοικτών θυρών» στην κοινωνία. Με ειλικρινή και συνεπή στάση, καθώς και ισχυρά κοινωνικά αντανακλαστικά, έχει οικοδομήσει μια ειδική σχέση με τον κόσμο της εργασίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση η παρουσία του θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και εποικοδομητική τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τον ίδιο.

Ερ: Πώς βλέπετε τη συμμετοχή σας στον Τομέα Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Ν.Δ.;

Η παρουσία μου στην ελληνική καθημερινότητα είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένη. Με αυτό, άλλωστε, το σκεπτικό, ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής με πρότεινε στην Ευρωβουλή σαν εκπρόσωπο της κοινωνίας των εργαζομένων.

Συνεχίζοντας αυτήν την πορεία δίπλα στον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία, η επαφή και συνεργασία με όλες τις κοινωνικές οργανώσεις, Συνδικάτα (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες), Επιμελητήρια, Μικρομεσαίους, Καταναλωτικές Οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα κ.λπ. είναι αυτονόητη και δεδομένη, σε ένα πλαίσιο αλληλοενημέρωσης και αμφίδρομης επικοινωνίας, μεταφοράς κοινωνικά δίκαιων αιτημάτων και παρέμβασης για θέματα καθημερινότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και στήριξης με τη συμμετοχή μου σε ημερίδες, πρωτοβουλίες, εκδηλώσεις κ.λπ..

Αντίστοιχα και παραταξιακά, είτε σαν Ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είτε με τα Χριστιανοδημοκρατικά Συνδικάτα, στο Προεδρείο των οποίων συμμετέχω, λόγω της ιδιότητας του Ευρωβουλευτή και μάλιστα μέλους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είτε ανταποκρινόμενος στις προσκλήσεις της ΔΑΚΕ και των Οργανώσεών της σε όλη την Ελλάδα - μαζί και με το Γραμματέα Συνδικαλισμού κ. Γιάννη Μανώλη, είτε και σε κομματικό επίπεδο ακόμα δίπλα στη Γραμματεία Οργανωτικού και τον κ. Μανώλη Αγγελάκα, ο οποίος έχει ξεκινήσει μια σημαντική προσπάθεια για την αναδιοργάνωση των οργανώσεων βάσης της Ν.Δ..

Αυτό ήταν, άλλωστε, και το σκεπτικό της τοποθέτησής μου από τον Πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στον Τομέα Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, στο πλαίσιο της συνολικότερης προσπάθειάς που επιχειρεί για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του κόμματος, στην οποία είμαι και θα είμαι δίπλα του.

Όσον αφορά, ειδικότερα, στη λειτουργία του Τομέα, πέρα από τα παραπάνω που ανέφερα, που συνδέονται άμεσα με αυτόν, πιστεύω ότι και με την ολοκλήρωση του οργανωτικού σχεδιασμού, την κατάκτηση της συνεργασίας με τις οργανώσεις της κοινωνίας για θέματα που τους απασχολούν, καθώς και την εκχώρηση-κατανομή αρμοδιοτήτων σε όλα τα στελέχη του Τομέα, θα μου δοθεί η ευκαιρία, ώστε να συνδράμω και εγώ ακόμα περισσότερο την ενδυνάμωση της διασύνδεσης του κόμματος με την κοινωνία, τις ημέρες που θα βρίσκομαι στην Ελλάδα, και που για αυτό το σκοπό είναι αρκετές.

« Διαμορφώνουμε πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία»

«Οι κεντρικές επιλογές της Ν.Δ. και του Προέδρου της δικαιώνονται καθημερινά και ο τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος φαίνεται να βρίσκει απήχηση στους πολίτες»

Ερ: Εκτιμάτε ότι η Ν.Δ. μπορεί να κερδίσει τις εκλογές και με ποιον τρόπο θα τα καταφέρει αν αυτές προκηρυχθούν αιφνιδιαστικά, με δεδομένο ότι βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις;

Η Ν.Δ. πρέπει να συνεχίσει να πολιτεύεται υπεύθυνα με γνώμονα το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Το βασικότερο δημοσκοπικό εύρημα είναι μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων, που αν και αποδοκιμάζουν την κυβερνητική πολιτική, δηλώνουν ακόμα αναποφάσιστοι. Οι κεντρικές επιλογές της Ν.Δ. και του Προέδρου της δικαιώνονται καθημερινά και ο τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος φαίνεται να βρίσκει απήχηση στους πολίτες, στοιχείο που με δεδομένη τη «χρεοκοπία» της κυβερνητικής πολιτικής, που διέψευσε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τις προσδοκίες του ελληνικού λαού, δημιουργεί συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός πλειοψηφικού ρεύματος, που θα επικροτήσει την πολιτική μας και θα μας εμπιστευτεί πολύ σύντομα τη διακυβέρνηση του τόπου.