ΜΕ αφορμή τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή μεθαύριο στη Θεσσαλονίκη, σήμερα θ’ αφιερώσω τη σελίδα στον Εθνάρχη όπως τον έζησα εγώ...
Και όπως σημάδεψε, τόσο θετικά, τη ζωή μου – και φυσικά τη ζωή όλων των Ελλήνων...
***
ΣΤΗΝ πολυετή δημοσιογραφική μου θητεία –και μάλιστα στην πολιτική δημοσιογραφία– αδυνατώ να συγκρίνω τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με οποιονδήποτε άλλον πολιτικό...
...Και μπορεί μεν λίγο – πολύ να γνώρισαν οι Ελληνες τον ασύγκριτο αυτόν άνδρα ως πολιτικό, δεν τον γνώρισαν όμως καθόλου ως καθημερινό άνθρωπο...
***
ΤΗΝ τελευταία δεκαετία της ζωής του είχα την τύχη να..... βρίσκομαι καθημερινά μαζί του για αρκετές ώρες.
Σε μία από αυτές τις στιγμές μού έδειξε την... έβδομη βιογραφία του.
– Τη διάβασες; με ρώτησε...
– Τη διάβασα, του απάντησα. Αλλά σας έχουν γράψει επτά βιβλία για τον πολιτικό Καραμανλή...
...Και κανείς δεν έγραψε για την άλλη πλευρά σας, την ανθρώπινη...
Με κοίταξε έντονα στα μάτια και με ρώτησε:
– Δηλαδή, τι εννοείς;
– Να, κανείς δεν τόλμησε να γράψει μέχρι σήμερα και να παρουσιάσει τον Καραμανλή με τις παντόφλες!!!
– Να γράψεις εσύ!.. μου είπε με μια δόση εντολής.
Ενας από τους τελευταίους ανθρώπους που είδε ενώ ξεψυχούσε ήμουν κι εγώ. Ψελλίζοντας και κρατώντας μου τα χέρια, με ρώτησε:
– Τον Καραμανλή με τις παντόφλες τον έγραψες;
***
ΕΙΝΑΙ υπόσχεση στη μνήμη του (και στην αγάπη μου για τον μεγάλο αυτόν ηγέτη – άνθρωπο) να γράψω για τον Καραμανλή όπως δεν τον γνώρισε κανείς...
...Οπως τον γνώρισα εγώ ως συνεργάτης του, αφού ζούσα σχεδόν καθημερινά πλησίον του, αφού ταξίδεψα μαζί του σ’ όλη την Υφήλιο – από Ευρώπη και Αμερική ώς Ασία και Αφρική!..
***
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ένας απίστευτα συναισθηματικός άνθρωπος. Τον έζησα πολλές φορές να συγκινείται, να δακρύζει... Να μιλάει τρυφερά...
Τον έζησα επίσης και στις λίγες τρυφερές σχέσεις του με ωραίες κυρίες...
...Αλλά είχε τόση σοβαρότητα και τόση αυτοπειθαρχία, ώστε ουδέποτε έδωσε το δικαίωμα για οποιοδήποτε σχόλιο...
Την περίφημη φράση «στέγνωσα την ψυχή μου για να μπορώ να κυβερνήσω» σ’ εμένα την είπε για πρώτη φορά!..
***
ΔΕΝ θα ξεχάσω επίσης και μια άλλη εκμυστήρευσή του:
– Με βλέπεις όταν πάμε σε μια δεξίωση, σε μια κοσμική εκδήλωση να φεύγω σχεδόν τελευταίος... Εχω ανάγκη από την επαφή με τον κόσμο, από χαλάρωση!..
...Αλλά άλλο η καθημερινή ζωή και άλλο η ζωή ενός σοβαρού πολιτικού!..
***
ΑΣ επιστρέψω όμως στον πολιτικό Καραμανλή. Δεν θα αναλωθώ στα ανεπανάληπτα πεπραγμένα του, που δεν θα έφθαναν όλες οι σελίδες της εφημερίδας για να καταγραφούν... Θα σταθώ μόνο στην περίοδο που έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Θα μου μείνουν αξέχαστα το πάθος και η αγωνία αλλά και η ενεργητικότητά του.
Υπήρχε εξόρμηση που μόνο σε μια μέρα επισκεπτόμασταν 3 και 4 ευρωπαϊκές πρωτεύουσες!..
Και θαύμαζα επίσης με πόσον σεβασμό υποδέχονταν τον Ελληνα ηγέτη και συνομιλούσαν μαζί του οι Ευρωπαίοι ηγέτες!..
***
ΔΕΝ μπορώ, βέβαια, να μην επισημάνω ότι ο Καραμανλής ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας διαλυμένης και πάμπτωχης και κατεστραμμένης από την Κατοχή και τον Εμφύλιο Ελλάδας... Χωρίς τους στοιχειώδεις πόρους. Και όμως...
Τα μεγαλύτερα έργα έγιναν τότε: Από τον εξηλεκτρισμό της χώρας (ΔΕΗ), ώς την τουριστική υποδομή («Ξενία» σε όλη την Επικράτεια).
Και βέβαια και το τεράστιο έργο της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης κ.ά.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ στιγμές που σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ζούσε σήμερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και διαχειριζόταν τα τρισεκατομμύρια δραχμές και τα δισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών κονδυλίων!.. Δεν θα ήμασταν μια δεύτερη ευρωπαϊκή... Ελβετία;
Και όπως σημάδεψε, τόσο θετικά, τη ζωή μου – και φυσικά τη ζωή όλων των Ελλήνων...
***
ΣΤΗΝ πολυετή δημοσιογραφική μου θητεία –και μάλιστα στην πολιτική δημοσιογραφία– αδυνατώ να συγκρίνω τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με οποιονδήποτε άλλον πολιτικό...
...Και μπορεί μεν λίγο – πολύ να γνώρισαν οι Ελληνες τον ασύγκριτο αυτόν άνδρα ως πολιτικό, δεν τον γνώρισαν όμως καθόλου ως καθημερινό άνθρωπο...
***
ΤΗΝ τελευταία δεκαετία της ζωής του είχα την τύχη να..... βρίσκομαι καθημερινά μαζί του για αρκετές ώρες.
Σε μία από αυτές τις στιγμές μού έδειξε την... έβδομη βιογραφία του.
– Τη διάβασες; με ρώτησε...
– Τη διάβασα, του απάντησα. Αλλά σας έχουν γράψει επτά βιβλία για τον πολιτικό Καραμανλή...
...Και κανείς δεν έγραψε για την άλλη πλευρά σας, την ανθρώπινη...
Με κοίταξε έντονα στα μάτια και με ρώτησε:
– Δηλαδή, τι εννοείς;
– Να, κανείς δεν τόλμησε να γράψει μέχρι σήμερα και να παρουσιάσει τον Καραμανλή με τις παντόφλες!!!
– Να γράψεις εσύ!.. μου είπε με μια δόση εντολής.
Ενας από τους τελευταίους ανθρώπους που είδε ενώ ξεψυχούσε ήμουν κι εγώ. Ψελλίζοντας και κρατώντας μου τα χέρια, με ρώτησε:
– Τον Καραμανλή με τις παντόφλες τον έγραψες;
***
ΕΙΝΑΙ υπόσχεση στη μνήμη του (και στην αγάπη μου για τον μεγάλο αυτόν ηγέτη – άνθρωπο) να γράψω για τον Καραμανλή όπως δεν τον γνώρισε κανείς...
...Οπως τον γνώρισα εγώ ως συνεργάτης του, αφού ζούσα σχεδόν καθημερινά πλησίον του, αφού ταξίδεψα μαζί του σ’ όλη την Υφήλιο – από Ευρώπη και Αμερική ώς Ασία και Αφρική!..
***
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ένας απίστευτα συναισθηματικός άνθρωπος. Τον έζησα πολλές φορές να συγκινείται, να δακρύζει... Να μιλάει τρυφερά...
Τον έζησα επίσης και στις λίγες τρυφερές σχέσεις του με ωραίες κυρίες...
...Αλλά είχε τόση σοβαρότητα και τόση αυτοπειθαρχία, ώστε ουδέποτε έδωσε το δικαίωμα για οποιοδήποτε σχόλιο...
Την περίφημη φράση «στέγνωσα την ψυχή μου για να μπορώ να κυβερνήσω» σ’ εμένα την είπε για πρώτη φορά!..
***
ΔΕΝ θα ξεχάσω επίσης και μια άλλη εκμυστήρευσή του:
– Με βλέπεις όταν πάμε σε μια δεξίωση, σε μια κοσμική εκδήλωση να φεύγω σχεδόν τελευταίος... Εχω ανάγκη από την επαφή με τον κόσμο, από χαλάρωση!..
...Αλλά άλλο η καθημερινή ζωή και άλλο η ζωή ενός σοβαρού πολιτικού!..
***
ΑΣ επιστρέψω όμως στον πολιτικό Καραμανλή. Δεν θα αναλωθώ στα ανεπανάληπτα πεπραγμένα του, που δεν θα έφθαναν όλες οι σελίδες της εφημερίδας για να καταγραφούν... Θα σταθώ μόνο στην περίοδο που έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Θα μου μείνουν αξέχαστα το πάθος και η αγωνία αλλά και η ενεργητικότητά του.
Υπήρχε εξόρμηση που μόνο σε μια μέρα επισκεπτόμασταν 3 και 4 ευρωπαϊκές πρωτεύουσες!..
Και θαύμαζα επίσης με πόσον σεβασμό υποδέχονταν τον Ελληνα ηγέτη και συνομιλούσαν μαζί του οι Ευρωπαίοι ηγέτες!..
***
ΔΕΝ μπορώ, βέβαια, να μην επισημάνω ότι ο Καραμανλής ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας διαλυμένης και πάμπτωχης και κατεστραμμένης από την Κατοχή και τον Εμφύλιο Ελλάδας... Χωρίς τους στοιχειώδεις πόρους. Και όμως...
Τα μεγαλύτερα έργα έγιναν τότε: Από τον εξηλεκτρισμό της χώρας (ΔΕΗ), ώς την τουριστική υποδομή («Ξενία» σε όλη την Επικράτεια).
Και βέβαια και το τεράστιο έργο της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης κ.ά.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ στιγμές που σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ζούσε σήμερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και διαχειριζόταν τα τρισεκατομμύρια δραχμές και τα δισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών κονδυλίων!.. Δεν θα ήμασταν μια δεύτερη ευρωπαϊκή... Ελβετία;
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου