Του Nicolas Bakalar, (δημοσιεύτηκε στους New York Times(22 Ιουλίου 2008)
Η γρήγορη άνοδος των κρουσμάτων φυματίωσης στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην Σοβιετική Ένωση συνδέεται στενά με την δανειοδότηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι επικριτές του ταμείου εξηγούν ότι οι οικονομικές του απαιτήσεις οδηγούν τις κυβερνήσεις περικόπτουν τις δαπάνες στην υγειονομική περίθαλψη για να μπορούν να συνεχίζουν να δανείζονται. Αυτό βοηθά να εξηγηθεί η σύνδεση, λένε οι συγγραφείς.
Το Ταμείο αμφισβητεί έντονα τα ευρήματα, ισχυριζόμενο ότι.... οι πρώην κομμουνιστικές χώρες θα ήταν πολύ χειρότερα χωρίς τα δάνειά του.
«..Η φυματίωση είναι μια ασθένεια που παίρνει χρόνο να αναπτυχθεί,» λέει ο William Murray, εκπρόσωπος τύπου του ταμείου, «άρα πιθανώς η αύξηση στους δείκτες θνησιμότητας θα πρέπει να συνδεθεί με κάτι που συνέβη νωρίτερα από την δανειοδότηση του Δ.Ν.Τ. Αυτό ακριβώς είναι κάλπικη επιστήμη…»
Οι ερευνητές μελέτησαν τα αρχεία υγείας σε 21 χώρες και διαπίστωσαν ότι η λήψη δανείου από το Δ.Ν.Τ. συνδέθηκε με 13,9% κατ’έτος άνοδο των νέων κρουσμάτων φυματίωσης, με 13,3% κατ’έτος άνοδο του αριθμού των ανθρώπων που ζουν με την ασθένεια και με άνοδο 16,6% κατ’έτος του αριθμού των θανάτων από φυματίωση.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο διαδίκτυο, στην ιατρική ιστοσελίδα PLoS , έλεγξε στατιστικά πολυάριθμους άλλους παράγοντες που έχουν επιπτώσεις στα ποσοστά φυματίωσης, συμπεριλαμβανομένης της έξαρσης του AIDS, της ανόδου του πληθωρισμού, της αστικοποίησης, των δεικτών ανεργίας, της ηλικίας του πληθυσμού και της βελτιωμένης επιτήρησης.
Ο επικεφαλής της ομάδας, David Stuckler, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, υπερασπίστηκε τη μελέτη ενάντια στους επικριτές του ΔΝΤ, σημειώνοντας ότι οι ερευνητές εξέτασαν εάν η αυξημένη θνησιμότητα οδήγησε σε περισσότερα δάνεια ή το αντίστροφο. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι η αύξηση στη θνησιμότητα λόγω φυματίωσης ακολούθησε το δανεισμό : κάθε αύξηση 1% στην πίστωση συνδέθηκε με μια αύξηση 0,9% στη θνησιμότητα. Και όταν μια χώρα εγκατέλειψε το πρόγραμμα δανεισμού του ΔΝΤ, τότε οι δείκτες θνησιμότητας έπεσαν κατά 31% (κατά μέσο όρο).
«…’Οταν διαπιστώνεις έναν συσχετισμό, σηκώνεις το φρύδι,» είπε ο κ. Stuckler. «Αλλά όταν έχεις περισσότερους από 20 συσχετισμούς που δείχνουν στην ίδια κατεύθυνση, αρχίζεις να χτίζεις ένα ισχυρό επιχείρημα αιτιότητας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου