ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΡ. ΓΥΝ. ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΤΟ 19ο ΕΤΗΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ''ΕΛΛ. ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΑΤΛΑΝΤΙΚΗ & ΕΥΡ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ''

Η Γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων, Κατερίνα Παπακώστα – Σιδηροπούλου, συμμετείχε στο 19^ο Ετήσιο Διεθνές Συμπόσιο, με θέμα: ‘’Ασφάλεια και Σταθερότητα στον 21^ο αιώνα: 

Α. Το ΝΑΤΟ μετά τη Λισαβόνα, Νοτιο - Ανατολική Ευρώπη & 

Β. Γυναίκες και Ασφάλεια’’, το οποίο διοργάνωσε η Ελληνική ΄Ενωση για Ατλαντική & Ευρωπαϊκή Συνεργασία, (20-21/12), στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Εξωτερικών (Ακαδημίας 1).

 Η Γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων, ως εισηγήτρια, στη Β’ Συνεδρία: ‘’Γυναίκες και Ασφάλεια’’, (Δευτέρα, 20/12), εστίασε στη συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και τη διαπιστωμένη ανάγκη αξιοποίησης των δυνατοτήτων και ικανοτήτων των γυναικών σε διεθνείς οργανισμούς. Επίσης, επικεντρώθηκε στους..... κινδύνους του τομέα ασφαλείας, που δεν είναι, πλέον, οι παραδοσιακοί, αφού θέματα ασφαλείας δεν προσδιορίζονται από στρατιωτικούς όρους. Η διεθνής ορολογία, πια, περιλαμβάνει θέματα: φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού, αμφισβήτησης Κυβερνήσεων από ομάδες πολιτών – έπειτα, ιδίως, από την οδυνηρή οικονομική κρίση - θρησκευτικού φανατισμού. Τα σύγχρονα αυτά θέματα είναι βέβαιο ότι απομακρύνουν βίαια επεισόδια και στρατιωτικές παρεμβάσεις και εμπλοκές, ενώ αναδεικνύουν νέα πεδία διαλόγου, που θα διασφαλίζουν την ειρήνη.

Οι γυναίκες, σ’ αυτό το νέο περιβάλλον, έχουν λόγο και απαιτείται να πάρουν θέση. Δεν μπορεί καμία κοινωνία και κανένας οργανισμός ασφαλείας να έχει απαιτήσεις για τη διασφάλιση συνθηκών ασφαλείας, αδιαφορώντας στην αξιοποίηση γυναικών, δηλαδή του 50% του επιστημονικού δυναμικού, που μπορεί και πρέπει να ενεργοποιηθεί. Οι γυναίκες, διαθέτοντας επιστημονική κατάρτιση, κοινωνική ευαισθησία, δυνατότητα ενεργοποίησης σε τοπικό επίπεδο – και όχι μόνο – πρέπει να δραστηριοποιηθούν. Η προσαρμογή των οργανισμών ασφαλείας στα νέα δεδομένα, για να χαρακτηρισθεί ως βιώσιμη, απαιτεί τη συνέργεια των γυναικών σε όλες τις βαθμίδες ιεραρχίας, όπως και στους διεθνείς πολυεθνικούς οργανισμούς και σχηματισμούς υποστήριξης της ειρήνης.

Οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα ανέλιξης στην ιεραρχία, αφού τους παρέχεται η δυνατότητα εξειδίκευσης και κατάρτισης σε μακροχρόνια εκπαιδευτικά προγράμματα.

Συνδέοντας την Ισότητα των φύλων, την ανάπτυξη και ειρήνη, πριν από δέκα χρόνια, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. υιοθέτησε την Απόφαση –ορόσημο- 1325 (31 – 10 - 2000). Η Απόφαση καλούσε για την ίση συμμετοχή και την πλήρη εμπλοκή των γυναικών στις προσπάθειες πρόληψης συγκρούσεων, τις ειρηνευτικές συνομιλίες, τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, την ανθρωπιστική βοήθεια, την μετα-συγκρουσιακή ανοικοδόμηση και τις διαδικασίες αφοπλισμού, αποστράτευσης και επανένταξης, καθώς και την προστασία τους από παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Απόφαση 1325 τόνισε το ρόλο των γυναικών στην πρόληψη συγκρούσεων και την ανάγκη αύξησης του ρόλου τους στις σχετικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συνεισφορά των γυναικών στις προσπάθειες πρόληψης συγκρούσεων είναι καταλυτική, στο επίπεδο της διπλωματίας ανθρώπου προς άνθρωπο. Οι γυναίκες μπορούν να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων κοινωνιών να αποτρέπουν το ξέσπασμα ή την επανάληψη βίας. Θα πρέπει να συμβάλουμε πιο αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Ένα βασικό στοιχείο για την πλήρη εφαρμογή της Απόφασης 1325 είναι η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις προσπάθειες της μετα-συγκρουσιακής ανοικοδόμησης.

Η βία, που στρέφεται κατά των γυναικών, είναι άλλο ένα σημαντικό στοιχείο της Απόφασης 1325, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας και της παράνομης διακίνησης προσώπων. Η πρόληψη και καταπολέμηση αυτής της μορφής βίας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητες και παρά τη διαμόρφωση μηχανισμών πρόληψης και προστασίας, η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας παραμένει ανεπαρκής. Η συμμόρφωση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να επιτευχθεί.

Τα κράτη-μέλη, τα όργανα και οι μηχανισμοί των ΗΕ και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για την εφαρμογή της Απόφασης, αναπτύσσοντας πολιτικές, σχέδια δράσης, κατευθυντήριες γραμμές και δείκτες, παρέχοντας εκπαίδευση, προωθώντας τη διαβούλευση με γυναίκες και τη συμμετοχή τους, αυξάνοντας την προσοχή, που δίδεται στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρά την πρόοδο, που έχει πραγματοποιηθεί, υπάρχουν ακόμα μεγάλες προκλήσεις σε όλα τα θέματα.

Η απόφαση 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που εγκρίθηκε ομόφωνα στις 31 Οκτωβρίου 2000, είναι η πρώτη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που αντιμετωπίζει ειδικά τις επιπτώσεις του πολέμου στις γυναίκες, τη συμβολή των γυναικών στην επίλυση των συγκρούσεων και στη βιώσιμη ειρήνη. Η απόφαση ζητεί να λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές ανάγκες των γυναικών στις καταστάσεις μετά την επίλυση των συγκρούσεων, αλλά και τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση γυναικών σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων.

Στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας του ΝΑΤΟ, δέκα χρόνια μετά την υιοθέτηση της Απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών “on women, peace and security”, υιοθετήθηκε ένα Σχέδιο Δράσης για την ενσωμάτωση της εν λόγω Απόφασης στον υφιστάμενο, αλλά και στον μελλοντικό επιχειρησιακό Συμμαχικό σχεδιασμό και στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ.

Ένας από τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους για τη μεταφορά των στόχων της απόφασης 1325, στην πραγματικότητα, είναι μέσω της δημιουργίας των εθνικών σχεδίων δράσης. Ήδη, 25 χώρες τα έχουν δημιουργήσει. Η διαμόρφωση του Σχεδίου Δράσης της Ελλάδας πρέπει να είναι στις άμεσες προτεραιότητες.

Προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους, τους οποίους έθεσε η Απόφαση 1325, απαιτείται συνεχής, ισχυρή πολιτική βούληση, συνολική δράση και ανάληψη ευθυνών από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, τόσο τους εθνικούς, όσο και την Κοινωνία των Πολιτών.

Η Γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων, τέλος, κάλεσε και ενθάρρυνε τις γυναίκες να δραστηριοποιηθούν, επαγγελματικά, στους οργανισμούς ασφαλείας.