ΑΕΤΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Ντόρα είναι, θα (της) περάσει;

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα ΑρτινούΗ Ντόρα κάνει πόλεμο με κόρη, γιό και αδελφό, πατέρα και μητέρα, με Έλσες, Θανάσηδες, με Χρήστους και άλλους φανερούς και κρυφούς ομοϊδεάτες της μεν, αλλά που καμία σχέση δεν έχουν, αλλά ούτε πιστεύω πως είχαν ποτέ, με το κύριο σώμα της Νέας Δημοκρατίας, τη βάση των ψηφοφόρων δηλαδή, εναντίον της οποίας στην ουσία στρέφονται.
Του πατρός Μητσοτάκη των Νεοφιλελεύθερων, της Νέας Δημοκρατίας, της Ιντρακόμ και του ΟΤΕ, της ΑΓΕΤ/Ηρακλής, του βραχύβιου πρωθυπουργού των μυστικών κονδυλίων και των κουπονιών, των βασιλικών… αποσκευών που φυγάδευσε εν κρυπτώ εν μέσω νυχτός. Τον επίτιμο, στενό φίλο του ιδίου και της οικογένειάς του, συνδαιτυμόνα, φιλοξενούμενου και κοινών οικονομικών δεσμών πατρός Μπους και του περιβάλλοντός του, ο οποίος ούτε ο ίδιος ούτε ο γυιός του έκαναν τίποτα για τα ελληνοκυπριακά συμφέροντα, αν και διαφέντευαν τις ΗΠΑ και όλον τον κόσμο επί 16 έτη. Με υπουργό Εξωτερικών την κ. Ντόρα παρακαλώ, η οποία κατέλαβε το σπουδαίο αξίωμα, το οποίο ουδόλως τίμησε, πιθανώς έξωθεν εντολής, εκτοπίζοντας τον έμπειρο, συγκροτημένο και σεμνό κ. Πέτρο Μολυβιάτη. Η κ. Ντόρα, η οποία αν και κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή........
επί μακρόν χρονικό διάστημα, δήλωσε πως δεν γνώριζε τίποτα για την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας μας, επειδή ταξίδευε συνεχώς σε άλλα κράτη προκειμένου να επιλύσει προβλήματα που άπτονται της εξωτερικής μας πολιτικής. Και τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια με τα εθνικά μας θέματα; Μια τρύπα στο νερό. Αλλά θα μου πείτε ποιος θα… θυμάται σε δέκα χρόνια τα «κατορθώματά της»! Τη δίδαξε άλλωστε σωστά ο πατέρας της.
Ποιος θα θυμάται π.χ. πως επί υπουργίας της τα ελληνοτουρκικά βάλτωσαν, η υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο παραμένει διεκδικήσιμη, η επέκταση των χωρικών μας υδάτων παραμένει αιτία απειλής πολέμου, κι ας λένε άλλα οι Τούρκοι, η εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ίδια περιοχή έχει σκαλώσει στις τουρκικές βλέψεις, το ελληνοσκοπιανό παραμένει άλυτο, αλλά τα Σκόπια προσγειώνονται στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας με το έμβλημα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», η Αλβανία παραχώρησε βάσεις στην Τουρκία, αφού τις αρνήθηκε η κ. Ντόρα και πως στο κυπριακό ζήτημα δεν υπήρξε καμία πρόοδος. Μπορεί λοιπόν η κ. Ντόρα να μην έκανε τίποτα για τα παραπάνω, έκανε όμως για το γιό της, Κωνσταντίνο Μπακογιάννη, τον οποίο προσέλαβε ως… σύμβουλός της στο νευραλγικό υπουργείο των Εξωτερικών. Να συμβουλεύει δηλαδή τη μητέρα του ένα άκαπνο, άπειρο, «αμούστακο παιδί». Και ναι μεν δεν ήταν σε θέση να συμβουλεύσει τη μητέρα του, σιτιζόμενος όμως από το δημόσιο κορβανά υπήρξε και πλείστα δωρεάν ταξιδάκια στο εξωτερικό πραγματοποίησε στο πλευρό της μητέρας του, αποκομίζοντας πολιτικά και κοινωνικά οφέλη, επενδύοντας στο μέλλον του. Αναγκασθείς μετά λύπης να τα στερηθεί όλα αυτά, παραιτούμενος μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε.
Εκτός όμως από το γιό της η Ντόρα έκανε πολλά και για στενούς φίλους της. Μεταξύ των οποίων ο υπόλογος για το σκάνδαλο ΖΗΜΕΝΣ Μιχάλης Χριστοφοράκος, που εξόπλησε το προσωπικό της γραφείο, τον λογαριασμό τον οποίο ξέχασε να πληρώσει ο διευθυντής της και γι΄αυτό απολύθηκε. Τον ξέχασε όμως και ο αδερφός της Κυριάκος, ο οποίος κι αυτός έσπευσε να τον πληρώσει μετά τις αποκαλύψεις και το ντόρο που προκλήθηκε. Όπως ξέχασε και η Ντόρα να λάβει εγκαίρως γνώση του τηλεγραφήματος από την πρεσβεία μας στην Παραγουάη για τις κινήσεις Καραβέλα, δίνοντάς του χρόνο να διαφύγει στο εξωτερικό, αν και ενεχόμενος σε αξιόποινες κακουργηματικές πράξεις. Κι όχι μόνο ολιγώρισε, αλλά προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες στους διπλωμάτες, οι οποίοι, προς τιμήν τους, τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια της, αναγκάζοντάς την να ανακρούσει πρύμνα. Αλλά χαμπαριάζει από τέτοια το Μητσοτακέικο; Το οποίο ανενδοίαστα ομιλεί περί διαφάνειας όταν θα έπρεπε να είναι το πρώτο προς έλεγχο του πόθεν έσχον τα τεράστια περιουσιακά στοιχεία που διαθέτει στην ημεδαπή και την αλλοδαπή η «αγία οικογένεια». Αφού, σύμφωνα με δήλωση του κ. Μητσοτάκη, όταν ορκίστηκε για πρώτη φορά βουλευτής, το 1946, αν ενθυμούμαι καλώς, δεν είχε κοστούμι να φορέσει και εμφανίστηκε με τη στολή του εφέδρου αξιωματικού, χωρίς τα διακριτικά, βεβαίως.
Και σήμερα η οικογένεια δεν ξέρει τι έχει. Πως τα απέκτησε;
Και έρχεται σήμερα η κ. Ντόρα, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία του πατρός της που διέλυσε την Ένωση Κέντρου, να καταστρέψει τη Νέα Δημοκρατία, κόμμα που περιμάζεψε το γονιό της, τον ανέδειξε πρωθυπουργό και εξέθρεψε στους κόλπους της την ίδια, τον αδελφό της και τώρα το γιό και την κόρη της.
Με συμμάχους τη, συμπαθή κατά τα άλλα, κ. Έλσα Παπαδημητρίου, η οποία δηλώνει «εγώ είμαι η Νέα Δημοκρατία». Αλήθεια πότε έγινε νεοδημοκράτισσα η Έλσα; Το βιογραφικό της περί αυτού είναι αποκαλυπτικό. Και ακολούθησε το μπαϊράκι της Ντόρας, ως άλλη καπετάνισσα του Άργους, χάνοντας όμως στη συνέχεια το δρόμο της και «ξαναεντάχτηκε», με χαμηλωμένο το κεφάλι, στις δυνάμεις εναντίον των οποίων προσωρινά επαναστάτησε. Και τον κ. Χρήστο Μαρκογιαννάκη, ο οποίος μετά τα μεγάλα λόγια που ξεστόμισε «Να ξεχάσετε τον Μαρκογιαννάκη που ξέρατε αν κατέβω υποψήφιος». Υποψήφιος δεν εχρήσθη και δεν κατεβαίνει. Κατέβηκε όμως από το τρένο της Νέας Δημοκρατίας και κάθισε στη γωνιά του, όπου και ξεχάστηκε, σύμφωνα και με τη δήλωσή του. Όπως επίσης και τον κ. Αθ. Γιαννόπουλο, ο οποίος είχε προγραμματίσει να καταλάβει την περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, αλλά έμεινε από στρατιώτες και νοσοκόμους.
Η Ντόρα, η κάθε Ντόρα, Ντορίτα ή Ρουβίτσα καλώς κάνουν όσα οικειοθελώς ή διατεταγμένα ποιούν. Όλοι εμείς οι άλλοι όμως τι κάνουμε; Γιατί ανεχόμαστε τέτοια καμώματα, πρόσωπα και καταστάσεις; Σίγουρα όχι για πολύ ακόμα. Κι επειδή οι πολιτικάντηδες το αντιλήφθηκαν πάνε να μας καπελώσουν πάλι με λίστες, στις οποίες την πρώτη θέση θα έχουν πάλι τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα, τα λαμόγια, οι διεφθαρμένοι. Ο εκκολαπτόμενος εκλογικός νόμος σκοπό έχει όχι την εκλογή των αξιότερων, αλλά την επιβράβευση ημετέρων, παρά την αντίθετη βούληση του εκλογικού σώματος, αφού θα του στερήσουν το δικαίωμα της επιλογής. Όλα αυτά απαξιώνουν την πολιτική και τους πολιτικούς. Και όπως είναι γνωστό ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Και η Ντόρα καιροφυλακτεί. Στο χέρι μας είναι να μην της περάσει.
Γιατί το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και οι ψηφοφόροι της είναι ιδέα και πάγια ιδεολογία και όχι ανεμομαζώματα και τυχάρπαστα πρόσωπα. Και για το καλό της χώρας πρέπει να μείνει ενωμένη και ισχυρή. Για να μην ξαναέρθουμε στη θέση να βροντοφωνάξουμε: «Πάρε θέση Αλεξία» ή το πιο σύγχρονο: «Καλύτερα παπάκι παρά μια Μητσοτάκη».