ΕΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΤΖΑΖΙΣΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη

Δεν ξέρω αν υπάρχει ταυτοπροσωπία, ανάμεσα στον Σλιμ Γκάγιαρντ (Slim" Gaillard 1916 –1991) και στον νεαρό Αμερικάνο που τον ...άφησε κατά λάθος στην Κρήτη ο πατέρας του, όταν μπαρκαρισμένος σε καράβι  έφτασε στην Ελλάδα, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘20! 

Όπως και να 'χει το ζήτημα, οι προφορικές μαρτυρίες  αναφέρονται στο γεγονός ότι ο μικρός Αμερικάνος, αφού πέρασε μερικούς μήνες εκεί, έμαθε αρκετά ελληνικά, αλλά και...

το Μικρασιάτικο παραδοσιακό τραγούδι «Τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ»! Έφυγε στη συνέχεια  στην Αμερική, όπου έγραψε μουσική κι έκανε σπουδαία καριέρα.
Όλα αυτά μου τα διηγήθηκε πριν χρόνια ένας φίλος στην Αμερική, όταν έψαχνα για να βρω δίσκους βινυλίου με εκτελέσεις ελλήνων τραγουδιστών, που εκδόθηκαν εκεί. Στη συνέχεια την ιστορία μου την επανέλαβε με μικροδιαφορές, πριν δώδεκα περίπου χρόνια, ο Πάνος Σαββόπουλος, ερευνητής και παρουσιαστής ρεμπέτικων, σμυρναίικων και πολίτικων τραγουδιών και παλιός φίλος από τα χρόνια των πανεπιστημιακών σπουδών στη Θεσσαλονίκη και τον εκεί "Σύνδεσμο για τον Αφοπλισμό και την Ειρήνη Bertrand Russel".
Όπως όμως και να ‘χει η πραγματικότητα για το μικρό Αμερικάνο, ο μύθος ζωής και το συγκεκριμένο τραγούδι, συνδυασμένα με τον μουσικό της τζαζ Slim Gaillard, παρουσιάζουν αυτά καθ’ αυτά ενδιαφέρον. Πέρα από την μουσική, τα ελληνικά που ακούγονται από το σπουδαίο Αμερικάνο καλλιτέχνη δημιουργούν ένα ευχάριστο κλίμα, μέσα στις μουντές μέρες που περνάμε!

Κι εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι εννιά περίπου δεκαετίες αργότερα, ένας άλλος Αμερικάνος σαξοφωνίστας, ο Charles Lloyd, μαζί με τους σπουδαίους μουσικούς Gerald Clayton στο πιάνο,  Joe Sanders στο μπάσο και Gerald Cleaver στα ντραμς, παρουσίασαν, στις 20-6-2014, στο ΗΡΩΔΕΙΟ  ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια, κυρίως Ηπειρώτικα διασκευασμένα σε τζαζ. Κοντά σ' αυτά και το Χαλκιδικιώτικο -κυρίως Πολυγυρινό-  "Απάνω στην τριανταφυλλιά χτίζουν οι πέρδικες φωλιά"! Τα ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Μαρία Φαραντούρη, καλεσμένος της οποίας ήταν ο Charles Lloyd, που εκείνες τις μέρες είχα την τιμή να γνωρίσω.