Βασική προτεραιότητα σήμερα για την Αυτοδιοίκηση είναι η αύξηση των διαθέσιμων Πόρων (οικονομικών, ανθρώπινων, υποδομών, εξοπλισμού), η Συμμετοχή της στο σχεδιασμό, υλοποίηση και εφαρμογή Αναπτυξιακών Προγραμμάτων, η ενίσχυση του Ρόλου και των Αρμοδιοτήτων, που από ό,τι φαίνεται δεν απασχολούν τους συντάκτες του σχεδίου. Οι ενδεχόμενες διορθώσεις στον Εκλογικό Νόμο και τη λειτουργία του θεσμού θα πρέπει να γίνονται με στόχο την... ενίσχυση της Δημοκρατίας και της Συμμετοχής των Πολιτών.
Αντιθέτως, το προτεινόμενο Νομοσχέδιο δεν εμπεριέχει τα δύο αυτά στοιχεία και ως παράδειγμα θα αναφερθώ σε ένα από τα ζητήματα που βάζει, αυτό των Τοπικών Κοινοτήτων.
Η Κοινότητα, πυρήνας της ελληνικής κοινωνίας και θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ Βαθμού, αποτελεί διαχρονικά την ραχοκοκαλιά της Ελλάδας. Ο θεσμός του Συμβουλίου της Κοινότητας, όπως διαμορφώθηκε μετά τη μεταρρύθμιση του «Κλεισθένη», η εκλογή με ξεχωριστή κάλπη και η Αυτονομία των Κοινοτικών Συμβουλίων, αποτέλεσε τη ζωογόνα ανανεωτική δύναμη για την ενασχόληση με τα κοινά, ιδίως νέων ανθρώπων και ενεργοποίησε τοπικές πρωτοβουλίες, δίνοντας κίνητρο σε ενεργούς πολίτες στα μικρότερα χωριά να ασχοληθούν με την Αυτοδιοίκηση. Πρόεδροι και Κοινοτικοί Σύμβουλοι πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, να καταγράφουν προβλήματα, να διεκδικούν λύσεις, να διαχειρίζονται αρμοδιότητες, να φροντίζουν και να μεριμνούν για τη δύσκολη καθημερινότητα, να παλεύουν με την υστέρηση των υποδομών και υπηρεσιών. Η παρουσία τους στα χωριά είναι η πιο κοντινή και οικεία στον πολίτη κρατική μορφή διοίκησης.
Η κατάργηση της ξεχωριστής κάλπης για τους Προέδρους και Συμβούλους των Κοινοτήτων, που προτείνεται με το Νομοσχέδιο, η κατάργηση των Κοινοτήτων στις έδρες κάθε Δήμου, ο περιορισμός του αριθμού των τοπικών συμβούλων, η ανισότητα του τρόπου εκλογής μεταξύ μικρών και μεγαλυτέρων πληθυσμιακά Κοινοτήτων, η μετατροπή των Συμβούλων κάθε Κοινότητας σε προέκταση των υποψηφίων δημοτικών συνδυασμών, η διαίρεση των μικρών κοινωνιών σε παραταξιακούς οπαδούς και αντιπάλους, η υποβάθμιση των Κοινοτικών Συμβουλίων και η συγκέντρωση αρμοδιοτήτων στις κεντρικές υπηρεσίες των Δήμων θα ερημώσει τα χωριά μας, θα υποβαθμίσει περαιτέρω την ζωή των κατοίκων στην επαρχία, θα απομακρύνει τους νέους, όσους έχουν απομείνει, ακόμη περισσότερο από τα κοινά και από τη διάθεση να διεκδικήσουν και να αγωνιστούν για τον τόπο τους. Θα δημιουργήσει, εν τέλει, πολίτες δύο ταχυτήτων. Ο ενεργός πληθυσμός της χώρας φεύγει από τα χωριά, η ύπαιθρος εγκαταλείπεται, η επαρχία αποδεκατίζεται από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Ο επικείμενος νόμος θέλει τα Κοινοτικά Συμβούλια να μην έχουν αυτόνομο ρόλο και να μην εκλέγονται σύμφωνα με τη βούληση των συμπολιτών μας, αλλά ως το μακρύ χέρι και ως ψηφοσυλλέκτες των Δημάρχων. Στην ουσία οι Κοινοτικοί Σύμβουλοι δε θα εκλέγονται από τους πολίτες, αλλά θα διορίζονται από το Δήμαρχο.
Οι Κοινότητες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας λειτουργούν ως κύτταρα Δημοκρατίας, θεματοφύλακες της ελληνικής επαρχίας, εργαλεία του Δήμου για την βελτίωση της καθημερινότητας, με πολύ σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα, την πολιτική προστασία, τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, πηγές εθελοντισμού και ενεργοποίησης των πολιτών. Οι - απαραίτητες - αλλαγές πρέπει να ικανοποιούν τα αιτήματα των Κοινοτήτων για: – Ξεκάθαρες αρμοδιότητες και ενίσχυση του ρόλου και της Αυτονομίας τους με ουσιαστική ανάθεση ρόλων.
– Εξορθολογισμό της διαδικασίας της πάγιας προκαταβολής ή άλλων πόρων των Κοινοτήτων.
– Θεσμική εκπροσώπηση των Κοινοτήτων σε ΚΕΔΕ και ΠΕΔ.
Το ΕΡΩΤΗΜΑ που τίθεται αυτή τη στιγμή είναι το εξής:
ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟ:
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ή Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ;
Η ξεκάθαρη ΑΠΑΝΤΗΣΗ που πρέπει να δώσουμε είναι:
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"!
Καλλιμάνης Γιώργος Δημοτικός Σύμβουλος Συνεργασίας πολιτών Δήμου Πολυγύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου