Το κόμμα των ξένων σε πλήρη «παράταξη»

Η χαρτογράφηση όσων επιτίθενται στον Καραμανλή και το σκάνδαλο με το έλλειμμα!

Παλιά, στη δεκαετία του 1980, όταν έπρεπε να προετοιμαστούμε για τις φοιτητικές εκλογές προσφεύγαμε σε μια διαδικασία που ονομάζαμε κωδικά «χαρτογράφηση».

Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για καταμέτρηση δυνάμεων ημών και των αντιπάλων, προκειμένου να διαγνωστούν έγκαιρα ελλείψεις, «τρύπες», απουσίες, κενά.

Με αυτόν τον τρόπο γνωρίζαμε...

πολύ πριν εφευρεθούν τα exit polls σχεδόν ανά ώρα πόσες ψήφους είχε η δική μας παράταξη στην κάλπη, πόσες των άλλων και πόσες απείχαν ώστε το απόγευμα να σημάνει κινητοποίηση.

Θυμήθηκα αυτή την ωραία λέξη, τη «χαρτογράφηση» κατά τη διάρκεια των διακοπών, παρατηρώντας προσεκτικά ποιοι υπερασπίστηκαν τον πρώην διοικητή της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ανδρέα Γεωργίου μετά το πόρισμα του Αρείου Πάγου για την παραποίηση του ελλείμματος. Μάλιστα, η συγκεκριμένη χαρτογράφηση ήταν άκοπη, απλώς κοιτούσες εφημερίδες, σάιτ, δηλώσεις παραγόντων του δημόσιου βίου, προκειμένου να χαρτογραφήσεις το τεράστιο και ετερόκλητο μέτωπο που άρχιζε μέσα από το ΠΑΣΟΚ, περνούσε από εφημερίδες της κεντροαριστεράς διαπλοκής, συνέχιζε μέσα από υποτιθέμενα δεξιά σάιτ και εκσυγχρονιστικά παραρτήματα, έφτανε μέσα στην Κεντροδεξιά και κατέληγε -τι εντυπωσιακό!- στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο.

Εκεί που δημοσιεύματα εφημερίδων του γερμανικού κατεστημένου αναλάμβαναν τις επιθέσεις κατά του πρώην πρωθυπουργού.

Ενας ένας έβγαιναν σαν τα μυρμήγκια από τις κρυψώνες τους τα παρτάλια.

Εριχναν το δηλητήριό τους και εξαφανίζονταν. Μη φανταστείτε, βεβαίως, ότι τα κίνητρα όλων ήταν τα ίδια.

Οχι! Ποικίλλουν.

Αλλοι (Γερμανοί) έχουν πρόβλημα με τον πρώην πρωθυπουργό, επειδή αρνήθηκε να κάνει τις συνηθισμένες παραγγελίες-μαμούθ κατά τη θητεία του, ξέρετε τώρα, αεροπλάνα και λοιπά.

Αλλοι γιατί η αποκάλυψη του σκανδάλου με το έλλειμμα οδηγεί σε αναψηλάφηση της περιόδου της ΟΝΕ: Πόσα «λύτρα» πλήρωσε, άραγε, ο ελληνικός λαός υπό τη μορφή αφανούς χρέους, για να λέει η τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το παραμύθι με την ισχυρή Ελλάδα; 

Αλλοι, πάλι, επιτίθενται στον Καραμανλή, επειδή αποκαλύπτεται ότι η υπαγωγή στη διεθνή κηδεμονία ήταν προϊόν σχεδιασμού και όχι ατύχημα.

Αλλοι του επιτίθενται, διότι επιχείρησε να βάλει τάξη στη χώρα των νταβατζήδων, επειδή δεν ήταν ποτέ δεδομένος.

Αλλοι, τέλος, γιατί έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι η ήττα Μεϊμαράκη στις εσωκομματικές εκλογές δεν ήταν το τέλος του καραμανλισμού αλλά αφορμή για την αναγέννησή του.

Το ωραίο, λοιπόν, με αυτήν τη χαρτογράφηση (χαρτογραφούνται και οι σιωπές, βεβαίως...) είναι ότι, σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτήν τη φορά όλα τα μωρά παρατάχθηκαν μπροστά στην πίστα.

Τόσο φανερά, μάλιστα, που ο προσεκτικός παρατηρητής να διερωτάται τι δουλειά έχουν «δεξιοί», «σημιτικοί», «πασόκοι», «πατριώτες», «μεταρρυθμιστές», «φιλελεύθεροι διανοητές», «διαπλεκόμενοι», προστάτες» και λοιπές δυνάμεις (εχθροί μεταξύ τους), προκειμένου να συνασπίζονται εναντίον ενός προσώπου;

Αν μιλάμε για ανίερες συμμαχίες, αυτή είναι ο ορισμός τους.

Θα συνεχίσουμε τη χαρτογράφηση.

Ενδιαφέρον να βλέπεις το «κόμμα των ξένων» σε πλήρη παράταξη στο φως της ημέρας.

Μανώλης Κοττάκης

dimokratianews.gr

newdemocracy.gr