Συνέντευξη του Στέλιου Βαλιάνου στο ΒημαPress

Συνέντευξη από την Ειρήνη Ζαννάκη

Είναι γεγονός ότι στο πέρασμα των χρόνων τα σημεία των καιρών κάνουν την εμφάνισή τους αμείλικτα, όσο κι αν προσπαθούμε να τα αρνηθούμε. Χαρακτηριστική είναι η νοσταλγία για τα εφηβικά μας χρόνια και οι σχολικές μας αναμνήσεις. Δε θα μπορούσα ν’ αποτελέσω εξαίρεση στο γενικό αυτό κανόνα. Έτσι, με την ευχέρεια που μας παρέχουν απλόχερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισα κι εγώ ν’ αναζητώ παλιούς φίλους και συμμαθητές, ίσως για να πάρω λίγη από την ανεμελιά του...

σχολείου με ένα μικρό ταξιδάκι στο χρόνο. Μια ανάσα λίγο πριν τα σαράντα..

Όταν είδα τη φωτογραφία του δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ευγενικός είναι ο χρόνος με κάποιους ανθρώπους. Τον αναγνώρισα σχεδόν αμέσως, αφού το βλέμμα του είναι το ίδιο καθαρό όπως τότε και το χαμόγελό του με στέλνει πίσω στα θρανία και την προετοιμασία για τη Νομική. Εκείνος πέτυχε το στόχο του. Εγώ λοξοδρόμησα.

Διαπίστωσα ότι ο παλιός μου συμμαθητής, σύντροφος στα διαλείμματα και συμπαραστάτης στο διάβασμα των λατινικών και των ανωμάλων ρημάτων εκτός από δικηγόρος ασχολείται ενεργά και με την πολιτική. Θα είμαι ειλικρινής.

Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα. Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ασχολούμαι ενεργά και εγώ, όμως από την άλλη πλευρά, αυτή του πολίτη και, μοιραία, κριτή του πολιτικού έργου. Και δεν είμαι πάντα ικανοποιημένη, αφού διαπιστώνω ότι η δημοκρατία έχει εκφυλιστεί και οι φορείς εξουσίας, οι άνθρωποι στους οποίους εναποθέτουμε τις ελπίδες μας πολλές φορές μας απογοητεύουν και εξυπηρετούν ίδια συμφέροντα σε βάρος του κοινού καλού.

Τώρα όμως είχα μπροστά μου τον κ. Βαλιάνο, Δικηγόρο, Περιφερειακό Σύμβουλο ΠΕ Χαλκιδικής-Αντιπροεδρο του Περιφερειακου Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, και υποψήφιο Βουλευτή ΝΔ Χαλκιδικής. Και παλιού μου συμμαθητή.

Θεώρησα τη συγκυρία μοναδική, αφού για πρώτη φορά ένιωσα την ελευθερία ότι μπορούσα να μιλήσω ανοιχτά για όσα με προβληματίζουν με έναν άνθρωπο της πολιτικής, που όμως ξέρω ότι θα μου πει την αλήθεια. Έτσι, αντί για να θυμηθούμε τα παλιά, κάλεσα το φίλο μου να μου μιλήσει για το πολιτικό παρόν την χώρας και, κυρίως, να μοιραστούμε αγωνίες για το μέλλον.
Με την άνεση της παλιάς γνωριμίας προτίμησα τον ενικό. Άλλωστε, ο Στέλιος ο Βαλιάνος δεν είναι απρόσωπος. Εμπνέει εμπιστοσύνη και οικειότητα.

Στέλιο, πώς αποφάσισες να εμπλακείς με την πολιτική;

- Από μικρό με θυμάμαι πάντα να με ενδιαφέρουν οι κοινές υποθέσεις της παρέας μου , της τάξης μου , της μικρής κοινωνίας που ζούσα. Δεν αδιαφορούσα ποτέ. Έβλεπα πάντα τον εαυτό μου ενταγμένο στο κοινωνικό σύνολο και όχι ως μια αυτόνομη μονάδα. Αργότερα ,μετά τις σπουδές, έχοντας παρακάμψει τις κομματικές νεολαίες και έχοντας επιστρέψει στον τόπο μου, ασχολήθηκα επί χρόνια με τους τοπικούς πολιτιστικούς φορείς , σημειώνοντας μάλιστα , με τους συναδέλφους μου , σοβαρές επιτυχίες. Το μικρόβιο υπήρχε πάντα και η τάση αυτή ενισχύθηκε από το περιβάλλον μου αφού και ο πατέρας μου αλλά και ο μέντορας μου στη δικηγορία ήταν (και είναι) αυτοδιοικητικοί άντρες. Πάντα με γοήτευε η πολιτική έκφραση , μέσα σε οργανωμένα σύνολα και σε θεσμικό επίπεδο. Αυτό εκτιμήθηκε από ήδη ενεργοποιημένους πολιτικά συμπολίτες μου και όταν μου προτάθηκε για πρώτη φορά η συμμετοχή μου σε εκλογική διαδικασία σε αυτοδιοικητικό και παραταξιακό επίπεδο, αποδέχτηκα την πρόταση ,όντας (μέσα μου) «έτοιμος από καιρό» .

Χαίρομαι πολύ που βλέπω ότι εξακολουθείς να δραστηριοποιείσαι ενεργά στην ιδιαίτερη πατρίδα σου και ν’ αγωνίζεσαι για τον τόπο σου. Τι συμβαίνει στην περιφέρεια;

- Η Χαλκιδική είναι σπουδαίος τόπος. Μικρός και θαυματουργός. Αν το σκεφτείς περικλείει τα πάντα. Φυσική ομορφιά που προσελκύει τουρισμό, αγροτική παραγωγή, πλούσιο υπέδαφος, πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά. Αξίζει να αγωνιστείς. Δυστυχώς η Περιφερειακή Αυτοδιοικηση , αλλά και εν γένει η Αυτοδιοίκηση ως θεσμός δεν μπορεί να ιδωθεί χωριστά από την πολύπλευρη κρίση που ενέσκηψε στη Χώρα. Πλάι στα θεσμικά προβλήματα (δεν απέκτησε ποτέ αυτοτέλεια) στέκεται η οικονομική δυσπραγία. Με βάση το πρόγραμμα επενδυτικών δαπανών που παρουσίασαν οι Περιφερειακές Ενότητες (και η Χαλκιδική) για την επόμενη τριετία , το συμπέρασμα είναι ότι η Περιφέρεια για τα επόμενα χρόνια θα διαχειριστεί την φτώχεια της. Η άρνηση του Κράτους να αποδώσει τους θεσμοθετημένους πόρους στους ΟΤΑ θα στερήσει και από τη δεύτερη μεγαλύτερη Περιφέρεια της Χώρας αλλά και από το Νομό μας την αναπτυξιακή του προοπτική ενώ και η καθημερινότητα θα παραμείνει προβληματική. Η διοίκηση οφείλει να γίνει διεκδικητική έναντι της κεντρικής κυβέρνησης για να διασωθούν και τα ελάχιστα, αλλά και να εξαντλήσει τα χρηματοδοτικά εργαλεία του νέου ΕΣΠΑ ως μόνη σανίδα σωτηρίας.

Γενικά στην Περιφέρεια έχουν πολλά να γίνουν ακόμα , ειδικά σε επίπεδο καθημερινότητας (πάσχει η εξυπηρέτηση του Πολίτη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των λίγων υπαλλήλων, τα οδικά δίκτυα είναι ασυντήρητα και απαρχαιωμένα και γι αυτό επικίνδυνα κλπ) , ενώ είναι σαφές ότι στην ΠΚΜ θα πρέπει να δοθεί η τόσο απαραίτητη «ταυτότητα» της . Όταν κανείς θα αναφέρεται στην ΠΚΜ να γνωρίζει ότι αυτή Περιφέρεια αποτελεί ένα brand name πχ του Τουρισμού , Πολιτισμού και Αγροτικών Προϊόντων. Αυτό θα δώσει αναπτυξιακή τροχιά και θα γίνει πόλος έλξης επενδύσεων. Και από αυτό απέχουμε ακόμα.

Θεωρείς ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων είναι ικανοποιητικοί; Τι καλύτερο θα έκανε η αντιπολίτευση;

- Η Κυβέρνηση εμφανίζει (κατά τη διάρκεια του βίου της) μια διπολική συμπεριφορά: Από τη μία φλερτάρει με την ολοκληρωτική ρήξη με την Ευρώπη και από την άλλη , παραδομένη και αδύναμη, αποδέχεται σκληρά μέτρα και προχωρά σε μια βαριά συνθηκολόγηση. Κανένα από τα δύο αυτά ακρότατα σημεία δεν μπορεί να τα υποστηρίξει κανείς. Όλος ο δήθεν πολιτικός χειρισμός είναι ένα λάθος και οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση. Πήγε στη μάχη χωρίς όπλα με περισσή ιδεοληψία που δεν της επιτρέπει να συντονιστεί με τις ανάγκες της εποχής και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Καταστρέφει τη μεσαία τάξη , δεν ελαφρύνει τους φτωχότερους και δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι η ανάκαμψη και οι παροχές θα προκύψουν μέσα από την αποκατάσταση των δημοσιονομικών του Κράτους.

Η αντιπολίτευση μπορεί να αντιτείνει ότι επί των ημερών της είχε επιτευχθεί σημαντικότατη βελτίωση επί των οικονομικών , γεγονός που σταδιακά θα φαινόταν και στην τσέπη των πολιτών με τη μείωση των φόρων και την επανεκκίνηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Άρα , αν η αντιπολίτευση συνέχιζε το έργο της , η κατάσταση σήμερα θα ήταν διαφορετική. Και υπό τις σημερινές συνθήκες όμως η Νέα Δημοκρατία , με όχημα την ιδεολογία της ελεύθερης οικονομίας , θα επέλεγε άλλο δρόμο δημοσιονομικής προσαρμογής. Θα επέλεγε περικοπές δαπανών έναντι νέων επαγγελματιοκτόνων φόρων. Θα μείωνε το Κράτος προχωρώντας ταχύτατα σε ιδιωτικοποιήσεις. Θα παρείχε φορολογικά κίνητρα σε εμβληματικές επενδύσεις υψηλής απασχόλησης και θα απλοποιούσε την αδειοδότηση των επιχειρήσεων. Θα προχωρούσε σε αξιολόγηση του δημόσιου τομέα . Θα έκανε δικό της κτήμα τις μεταρρυθμίσεις και δεν θα τις προωθούσε με το στανιό. Όλα αυτά θα ήταν κομμάτι της διαπραγμάτευσης και όλα αυτά παράγουν χρήμα. Και το σημαντικότερο: Δεν θα αδρανούσε επί ενάμιση χρόνο να κλείσει την αξιολόγηση , ώστε να εκτροχιαστούν τα οικονομικά μας , με αποτέλεσμα τώρα να μας ζητούνται σκληρά μέτρα.

Πώς κρίνεις την αντιμετώπιση του μείζονος ζητήματος της προσφυγικής κρίσης;

- Η πολιτική στάση της Κυβέρνησης στο προσφυγικό αποτελεί βασική αιτία για τη διόγκωση του προβλήματος . Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη θητεία της διήλθε από την Ελλάδα εικοσαπλάσιος αριθμός προσφύγων και μεταναστών σε σχέση με την περίοδο πριν την ανάληψη των καθηκόντων της. Τα κλειστά σύνορά είναι επίτευγμα της Κυβέρνησης και συναρτάται με τη μόνιμη δυσκολία της να αντιληφθεί ότι είμαστε κομμάτι της Ευρώπης και ότι οι δικές μας ενέργειες (εν προκειμένω πλήρης έλλειψη φύλαξης των συνόρων) αντανακλούν στην Ευρώπη και το αποτέλεσμα είναι τελικά να δεχτούμε εμείς πολλαπλάσια τις συνέπειες. Μας είχαν προειδοποιήσει για το κλείσιμο των συνόρων και κωφεύαμε. Και με όλα αυτά φτάσαμε στο ανθρωπιστικό έγκλημα της Ειδομένης , από μια δήθεν ανθρωποκεντρική , δήθεν αριστερή πολιτική που άσκησε η Κυβέρνηση.

Στην Ειδομένη φάνηκε η γύμνια τους.

Γιατί το Ελληνικό Κράτος να απουσιάζει από την Ειδομένη; Γιατί η Ελληνική Αστυνομία δεν επιβάλει την τάξη στην Ειδομένη; Δεν είναι τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας; Τι κοινωνική συμπεριφορά προσδοκά η Ελληνική Κυβέρνηση από έναν όχλο 15.000 ανθρώπων που κινείται ανεξέλεγκτος, πεινάει , κρυώνει, αρρωσταίνει και σταδιακά απελπίζεται; Δεν μιλάμε για ανθρωπισμό. Αυτόν τον έχει χάσει η Κυβέρνηση με την μέχρι τώρα αντιμετώπιση του ζητήματος , αφήνοντας αυτούς τους ανθρώπους στην εξαθλίωση. Μιλάμε για την αντιμετώπιση εξεγερτικών φαινομένων που προέκυψαν από ένα ετερόκλητο και ακουμαντάριστο πλήθος , το οποίο βλέπει την ελπίδα του να χάνεται πίσω από τα κλειστά σύνορα τα οποία θα παραμείνουν και ερμητικά κλειστά ,μετά τα συμβάντα των τρομοκρατικών επιθέσεων των Βρυξελλών.

Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία φαίνεται σε εμάς τους έξω αυτοπαγιδευμένη σε χρόνιες εσωτερικές δυσλειτουργίες και παρωχημένες πρακτικές του παλαιοκομματισμού. Θα μπορέσει ο κ. Μητσοτάκης ν’ ανταποκριθεί στις προκλήσεις;

- Από το πρώτο κιόλας διάστημα της προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ν.Δ. έχουν αρχίσει να φαίνονται τα σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά με τα οποία θα πορευτεί και θα χαράξει τη στρατηγική του στο άμεσο μέλλον ο νέος αρχηγός της Κεντροδεξιάς. Ο λόγος για τον οποίο εξελέγη από τη βάση ήταν οι σαφείς μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις του και η ξεκάθαρη άποψή του για την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί η Ελλάδα. Και αυτό τον λόγο του δείχνει εξαρχής πως έχει τη βούληση να τον εφαρμόσει και να τον κάνει από μια απλή τάση στο εσωτερικό της «γαλάζιας» παράταξης κοινωνικό πλειοψηφικό ρεύμα.

Ο τρόπος που πολιτεύεται μέχρι στιγμής ο κ. Μητσοτάκης δείχνει πως δεν έχει επηρεαστεί από τη νίκη του και δεν δείχνει πρόθυμος να υπακούσει στις Σειρήνες του λαϊκισμού, που εδώ και 40 χρόνια ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα.

Είναι γνωστό, άλλωστε, πως η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα μας έχει μάθει να χαϊδεύει αυτιά, να ασκεί ανέξοδη κριτική και να προσδοκά από αυτό τη γρήγορη άνοδό της στην εξουσία. Ενας φαύλος κύκλος που υπάκουε μονίμως σε μια καταναλωτική μανία και μια εικονική πραγματικότητα, η οποία μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα. Αυτή είναι η πρώτη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι σε αυτό το παντοδύναμο σύστημα εξουσίας.

Οτι βάζει φρένο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις υποσχέσεις που γνωρίζει πολύ καλά πως αύριο ως πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει. Αν πλάι σε αυτά ανεβάσει και έναν τόνο τον αντιπολιτευτικό του λόγο και τρέξει γρηγορότερα τις προτάσεις της Παράταξης για το δικό της κυβερνητικό πρόγραμμα , θα μιλάμε για γρήγορη άνοδο της Νέας Δημοκρατίας

Δε σου κρύβω ότι είμαι κι εγώ αρκετά απογοητευμένη από την πολιτική κατάσταση της χώρας και φοβάμαι για το μέλλον. Τι μπορώ να περιμένω;

- Η Πολιτική δημιούργησε το πρόβλημα και η Πολιτική οφείλει να το λύσει. Είναι το μόνο θεσμικό όχημα που έχουμε. Εσύ ,εγώ και ο κάθε πολίτης οφείλουμε να στεκόμαστε κριτικά , να επαγρυπνούμε και να συμμετέχουμε. Την τελευταία Κυβέρνηση στη Χώρα την εξέλεξαν οι μισοί πολίτες. Το πρώτο κίνημα που πρέπει να δημιουργηθεί είναι αυτό της συμμετοχής. Ο Πολίτης έχει ευθύνη να ζητήσει την αλήθεια , έστω κι αν πονάει και οι πολιτικοί οφείλουν να λένε την αλήθεια. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να λειτουργεί με τους όρους της μικροπολιτικής που γέννησε η Μεταπολίτευση πρέπει να διαλέξει άλλη σταδιοδρομία. Δυστυχώς ο δρόμος παραμένει επώδυνος. Θα πρέπει γρήγορα να τελειώνουμε με τις δύσκολες επιλογές , τη δύσκολη δουλειά , για να γεννηθεί μέσα από αυτό η Νέα Ελλάδα. Αυτό είναι το νέο νόημα της ελπίδας και όχι η φτηνή υποσχεσιολογία. Ακόμα και σήμερα μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Κλείνω τη συνέντευξη με συγκίνηση αφού, μοιραία, ο κύριος που στέκεται απέναντί μου αντιπροσωπεύει τη νεότητα και τα όνειρά μου. Του δίνω το χέρι και σκέφτομαι ότι το παιδί με τα τόσα όνειρα και την καλή καρδιά μου λέει αλήθεια.

Καλή επιτυχία στον αγώνα σου, Στέλιο. Να μην ξεχάσεις ποτέ τα όνειρά σου και τους αγώνες που έκανες για να τα εκπληρώσεις. Είναι τα όνειρα όλων των νέων παιδιών που αυτή τη στιγμή αγωνιούν για το μέλλον της χώρας μας.

Ευχαριστώ τον κ. Βαλιάνο όχι μόνο για τη συνέντευξη, αλλά και για την ειλικρινή παρουσία του στα κοινά.