Τροφές για ηρωίδες

Τα superfoods συμβάλλουν στην καλύτερη πεπτική λειτουργία και - υπό προϋποθέσεις - μπορούν να οδηγήσουν στην ευεξία.

Η γνώση είναι δύναμη. Όχι πάντοτε όμως. Στο ζήτημα της διατροφής, η γνώση που αποκτήσαμε τα τελευταία χρόνια σχετικά με την ποιότητα των επεξεργασμένων τροφίμων έφερε απλώς μεγάλη ανησυχία. Απόρροια αυτής ήταν κάποιοι να αλλάξουν ριζικά συνήθειες και να στραφούν με ζήλο στην υγιεινή διατροφή. Στην αγορά, από την άλλη, ξεπρόβαλαν νέα προϊόντα που διασκεδάζουν τους φόβους των πολλών, εκείνων...

δηλαδή που δεν έχουν τη δυνατότητα να τραβήξουν το δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στην καλή κράση και την ευεξία. Ανάμεσά τους η πιο προβεβλημένη κατηγορία είναι αναμφίβολα εκείνη των υπερτροφών, superfoods στην καθομιλουμένη, η οποία στη μία περίπου δεκαετία της ξέφρενης πορείας της ανέδειξε εμπορικά μερικές δεκάδες σπόρους, καρπούς, ρίζες και φύκια. Κανένας από αυτούς δεν παρέμεινε αρκούντως θαυματουργός στη συνείδηση των καταναλωτών εσαεί, το κενό όμως που αναπόφευκτα κάποια στιγμή αφήνει καλύπτεται αμέσως από έναν ή περισσότερους διαδόχους του. Έτσι, από το νόνι και τη σπιρουλίνα του χθες, καταλήξαμε στο ιπποφαές και την κινόα του σήμερα, με το μπαομπάπ και το τζιαογκουλάν να προαλείφονται για το χρυσοφόρο τίτλο του διατροφικού super-ήρωα του μέλλοντος.

Αυτό που σίγουρα δεν αλλάζει είναι οι λέξεις κλειδιά πάνω στις οποίες στηρίζεται η διαφημιστική εκστρατεία τους: βιταμίνες, φυτικές ίνες, ωφέλιμα λιπαρά οξέα και φυσικά τα περίφημα αντιοξειδωτικά. Καμία έκπληξη δεν πρέπει ασφαλώς να μας προκαλεί αυτό, καθώς το κοινό γνωρίζει πλέον (μέσες-άκρες) τις ιδιότητες των παραπάνω, ενώ λόγω της αντιγηραντικής και προστατευτικής απέναντι σε πλήθος εκφυλιστικές νόσους δράση των τελευταίων δεν νοείται υπερτροφή που δεν τα διαθέτει σε περίσσεια. Σημαίνει όμως τούτο ότι αν τις καταναλώνει κανείς τακτικά κάνει καλό στην υγεία του; Μεγάλο το ζήτημα και πολυσχιδές. Πρώτα απ’ όλα, όποιος ή όποια νομίζει ότι μπορεί να κάνει άσωτη ζωή (στο τραπέζι εννοώ, αλλού δεν με αφορά) και να πατσίζει τη ζημιά τρώγοντας καθημερινά μια χούφτα γκότζι ή αρώνια πλανάται πλάνην οικτρά. Όταν το σώμα είναι επιβαρυμένο με τοξίνες και τα όργανα υπολειτουργούν μικρό μόνο ποσοστό από τα ωφέλιμα συστατικά τους αφομοιώνεται. Είναι λοιπόν αναγκαίο πρώτα να απομακρυνθούν τα περιττά για να βρεθούμε σε πορεία αποκατάστασης της υγείας. Τότε μόνο κάποιες επιλεγμένες τροφές θα μας χαρίσουν την παραπανήσια ζωτικότητα που όλοι επιζητούμε ή θα καλύψουν εύστοχα τις ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία. Επειδή όμως μόλις θυμήθηκα ότι αυτά αποτελούν κοινό τόπο για την –ιδεατή– αναγνώστρια της παρούσας στήλης θα προχωρήσω αμέσως ένα βήμα παρακάτω. Το ίδιο τρόφιμο σε διαφορετικούς ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει ανόμοια αποτελέσματα, ενώ ούτε και οι ανάγκες απάντων είναι κοινές. Όλα, μην το ξεχνάτε παρακαλώ, εξαρτώνται από την ιδιοσυγκρασία μας και την κατάσταση που βρισκόμαστε ανά πάσα στιγμή, πρέπει λοιπόν να μάθουμε να «ακούμε» το σώμα μας και να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας. Επίσης να νιώθουμε την επίδραση των τροφίμων στον οργανισμό μας, τρώγοντάς τα τακτικά ή αποκλείοντάς τα από τη διατροφή μας αν υποψιαζόμαστε ότι μας βλάπτουν και παρατηρώντας τις αλλαγές που προκαλούνται.

Μία άλλη παράμετρος που επιβάλλεται να θίξω είναι η οικονομική. Στην πλειονότητά τους οι υπερτροφές είναι εισαγόμενες και τσουχτερές στην τιμή τους, επειδή η βεβαιότητα ότι για να σε ωφελεί κάτι οφείλει να είναι εξωτικό και δαπανηρό είναι πανανθρώπινη. Υπάρχουν όμως πλήθος ελληνικές τροφές που μπορούν δίχως αντίρρηση να συμπεριληφθούν στη λίστα των υπερτροφών, οι οποίες εκτός από προσιτές στην τιμή είναι και ιδιαιτέρως αποτελεσματικές. Κατά τη γνώμη όσων ασχολούνται με τις ολιστικές θεραπείες η επίδρασή τους είναι μάλιστα πιο ευνοϊκή απ’ ό,τι των ξενόφερτων, καθώς σε ενεργειακό επίπεδο μπορούμε να συνδεθούμε καλύτερα μαζί τους. Δεν θα επεκταθώ, φοβούμενος ότι μπαίνουμε σε βαθιά νερά για τις μη ψυχανεμισμένες ανάμεσά σας. Αντιθέτως, επειδή αυτό επιτάσσει το πρακτικό πνεύμα των καιρών μας, θα μου επιτρέψετε να παραθέσω αμέσως δέκα όχι ιδιαίτερα προβεβλημένες «υπερτροφές» με επίδραση τονωτική στην πέψη, λειτουργία η οποία επηρεάζεται δυσμενώς από το άγχος και τη στενοχώρια που, συχνά-πυκνά τελευταία, εισβάλλουν στις ζωές μας. Πρώτες θα αναφέρω πέντε εγχώριες, για αρκετές από τις οποίες είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να κάνουν σπουδαία καριέρα στο εξωτερικό, με τίτλο τιμής κάτι όπως «The real greek superfood»:

Γιαούρτι: οι μικροοργανισμοί που σε αφθονία περιέχει (αρκεί να είναι «ζωντανό», να μην έχει δηλαδή παστεριωθεί) διασφαλίζουν την υγεία του εντέρου.

Γύρη ανθέων: εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών και αμινοξέων, πλούσια σε ένζυμα που συμβάλλουν στην καλύτερη πεπτική λειτουργία.

Ρόδι: αποτελεί πακτωλό αντιμικροβιακών και αντιγηραντικών ουσιών, χρήσιμο σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας, με την τακτική χρήση του μας απαλλάσσει από εντερικά παράσιτα.

Κάππαρη: Τα μπουμπούκια της έχουν τονωτική, ορεκτική, αντιδιαρροϊκή και αντιφυσητική επίδραση.

Μαστίχα Χίου: Πολυδύναμη θεραπευτική ρητίνη, ανάμεσα σε πολλές άλλες διαθέτει και την ικανότητα να ανακουφίζει από τη δυσπεψία. 

Βρόμη: Τονώνει την πέψη, προάγει την ανάπτυξη των ευεργετικών για την υγεία εντερικών βακτηρίων, ανακουφίζει τη βαρυστομαχιά.

Κεχρί: καταπραΰνει τις πεπτικές ενοχλήσεις κάθε είδους, φουσκώνει πολύ με το μαγείρεμά του στο νερό και «ξεγελάει» έτσι την πείνα.

Λιναρόσπορος: καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, ανακουφίζει από το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.

Πιπερόριζα: Παρασκευάστε ένα έγχυμα από τη νωπή ρίζα για να τονώσετε την πέψη σας ή να απαλύνετε τη ναυτία και το στομαχόπονο.

Μαραθόσπορος: Τριμμένος πριν τα γεύματα διεγείρει την πέψη, ανακουφίζει από τυμπανισμό και κολικούς.